Вячаслаў Аляксандравіч По́зняк (30 красавіка 1940, Мінск) — беларускі мастак манументальна-дэкаратыўнага мастацтва.

Біяграфія

Скончыў Беларускі тэатральна-мастацкі інстытут у 1967 годзе, выкладаў у ім у 1968—1969 гадах.

Творчасць

Вянок Славы і дэкаратыўнае афармленне столі ў Зале цырыманіялаў плошчы Перамогі

Вітраж з выявай полацкай Спаса-Ефрасінеўскай царквы ў будынку Галоўпаштамта.

Сярод твораў вітражы: «Музы» для Дзяржаўнага рускага драматычнага тэатра Беларусі (1976), «Помнікі старажытнага беларускай архітэктуры» для Галоўпаштамта (1980), у вестыбюлі корпуса Мінскага лінгвістычнага ўніверсітэта (1982), чыгуначнага вакзала (1983), вітраж з размалёўкай Дамавой царквы (1987, усе ў Мінску), «Нарачанскія матывы» для гасцініцы «Нарач» (1983), для Палаца піянераў у Брэсце (1990—1991), санаторыя «Радон» Гродзенскай вобласці (1993—1994). Выканаў Вянок Славы і дэкаратыўнае афармленне столі ў Зале цырыманіялаў плошчы Перамогі ў Мінску (1985). Творы Позняка вылучаюцца кампазіцыйнай завершанасцю, гарманічнасцю колеравых і пластычных суадносін.

Зноскі

Літаратура

• Л. Ф. Салавей. Позняк Вячаслаў Аляксандравіч // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 9: Кулібін — Малаіта / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1999. — Т. 9. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0155-9 (т. 9).