Вулька | |
---|---|
Вулька | |
49°49′22″ пн. ш. 24°01′34″ у. д. | |
Горад | Львоў |
Адміністрацыйны раён горада | Франкіўскі раён |
Першае згадванне | XVII ст. |
Ранейшы статус | прадмесце |
Год уключэння ў межы горада | канец ХІХ ст. |
Паштовыя індэксы | 79026 |
Вулька[1] (укр.: Ву́лька, польск.: Wólka) — мясцовасць у Франкіўскім раёне Львова паміж сучаснымі вуліцамі Княгіні Вольгі, Сахарава, Герояў Майдана, Стрыйскай і чыгункай.
Гісторыя
Калісьці Вулька была асобным прыгарадным паселішчам над патокам Сарока (Вулецкі паток). Яно было закладзена ў XVII ст. Пасярод яго працякаў прыток Полтвы - Вулецкі паток. Ён збіраў на сваім шляху воду з крыніц і раўчукоў, утвараючы на Вульцы ставы:
- стаў Альзнера (іншыя назвы: стаў "Палтава", стаў Бачынскага);
- Вулецкі стаў (іншыя назвы: стаў Свіцязь, стаў Лявіцкіх, стаў Марыёнавай) цяпер - "Медык";
- Собкіў стаў, цяпер на яго месцы стадыён па вул. Кастэліўка.
У XVI–XVII ст. гэтая тэрыторыя належала Мыкульчынскіх і Пэльчынскіх ланаў Галіцкага прадмесця, уздоўж якіх ішла дарога ў сяло Сакільныкы. У вярхоўях Сарокі (Вулецкага патоку) захавалася сядзібная забудова і планіроўка XIX - першай паловы XX ст. (вул. Бойкаўская, часткова Кулыкіўская) , а на бліжэйшых пагорках - гаі арэхавых дрэў. У 1864-1866 гг. паўднёвую частку Вулькі перасекла чыгунка Львоў - Чарнаўцы, якая праз даліну Сарокі (Вулецкага патока) праходзіць па высокім насыпу, у якім уладкаваны мост-тунэль для дарогі і рэчышча патоку.
У 1894 г. венская фірма "Сімэнс & Гальскэ» пабудавала на Вульцы першую ў Львове электрастанцыю (магутнасцю 400 конскіх сіл, г.зн. 300 кВт) і трамвайнае дэпо (сюды праклалі некалькі трамвайных маршрутаў).
Зноскі
- ↑ Напісанне ў адпаведнасці з ТКП 177-2009 (03150) «Спосабы і правілы перадачы геаграфічных назваў і тэрмінаў Украіны на беларускую мову»