Войцех Пуслоўскі
Партрэт слонімскага павятовага маршалка (1797—1816) Войцеха Пуслоўскага (1762—1833), канец 1810-х гг. Мастак Валянцін Ваньковіч
Партрэт слонімскага павятовага маршалка (1797—1816) Войцеха Пуслоўскага (1762—1833), канец 1810-х гг. Мастак Валянцін Ваньковіч
Герб «Шэліга»
Герб «Шэліга»
пасол на Сойм Рэчы Паспалітай[d]
маршалак шляхты Слонімскага павета
1798 — 1816
Нараджэнне 1762[1][2][…]
Смерць 3 сакавіка 1833(1833-03-03)[2][3]
Месца пахавання
Род Пуслоўскія
Бацька Францішак Пуслоўскі[d]
Маці Саламея з Грабоўскіх[d]
Жонка князёўна Юзэфа Францаўна Друцкая-Любецкая (1780—1830)
Дзеці 1) Генавефа Войцехаўна Пуслоўская (1802—1827); 2) Тэрэза Войцехаўна Пуслоўская (памёрла ў маленстве); 3) Францішак Войцехавіч Пуслоўскі (1800—1859); 4) Уладзіслаў Войцехавіч Пуслоўскі (1801—1859); 5) Адам Цітус Пуслоўскі (1803—1854), 6) Францішак Ксаверый Пуслоўскі (1806—1874); 7) Вандалін Войцехавіч Пуслоўскі (1814—1884)
Веравызнанне каталік

Войцех Пуслоўскі, Войцех Францавіч Пуслоўскі (1762, Пескі, Слонімскі павет, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая — 3 сакавіка 1833, Шылавічы, Слонімскі павет, Гродзенская губерня, Расійская імперыя) — буйны землеўласнік і прадпрымальнік Расійскай Імперыі, слонімскі павятовы маршалак (1797—1816).

Піянер развіцця прамысловасці ў беларуска-літоўскіх землях. З Войцеха Пуслоўскага пачалося ўзвышэнне роду Пуслоўскіх.

Паходжанне і сям’я

Войцех Пуслоўскі нарадзіўся ў 1762 г. у сям’і рэчыцкага падстолія Францішка Пуслоўскага (?—1799) і яго другой жонкі Саламеі Грабоўскай у родавым маёнтку ў вёсцы Пескі. Быў хрышчаны ў каталіцтва 21 чэрвеня 1762 г. у родавым маёнтку Пескі (Слонімскі павет).

Каля 1799 г. ажаніўся з князёўнай Юзэфай Францаўнай Друцкай-Любецкай (1780—1830), ад якой меў сем дзяцей:

Адукацыя

Скончыў павятовую школу ў Слоніме, створаную Адукацыйнай камісіяй.

Службовая дзейнасць

У часы Вялікага Княства Літоўскага быў дэпутатам Трыбунала ВКЛ, паслом на Чатырохгадовы сойм (1788—1792).

У часы Расійскай імперыі быў у 1797—1816 гг. маршалкам шляхты Слонімскага павета. Артымаў у 1810 г. расійскі чын правадзейнага стацкага саветніка.

Прадпрымальніцкая дзейнасць

Вызначыўся як актыўны прадпрымальнік, будаваў дарогі, млыны, вінакурні, прадпрыемствы па вырабу паперы, жалеза, сукна, шкіпінару, смалы і інш. Упершыню ў беларуска-літоўскіх губернях выкарыстоўваў паравыя рухавікі ў працэсе вытворчасці. Зарабіў шмат грошай ад развіцця ўласных прадпрыемстваў і на пастаўках у расійскае войска.

Маёнткі

Скупкай маёнткаў (якія прадаваліся былымі ўласнікамі за даўгі ці па добрай волі) стварыў вялізную зямельную латыфундыю, галоўным чынам — у Слонімскім, Пінскім і Віленскім паветах. Так, пад канец свайго жыцця валодаў маёнткамі Пескі (родавы маёнтак), Альшэва, Шылавічы, Альбярцін, Сынкавічы, Шулякі, Косава, Міхалін (Слонімскі павет); Хомск (Кобрынскі павет); Плянта, Целяханы, Кужлічын (Пінскі павет); Свіслач (Ваўкавыскі павет); Сянно (Магілёўская губерня); Кучкурышкі (Віленскі павет); Жыжморы (Троцкі павет); Сырвідзе (Браслаўскі павет); Віжуны (Вількамірскі павет); Жыдыкі, Таўрагіны і Элеанорава (на Жамойці); і інш. Цалкам пад канец свайго жыцця меў звыш 20 тысяч рэвізскіх душ сялян.

Набыў таксама двор у Слоніме, а ў Вільні — прадмесце Антокаль і палац. Пабудаваў новыя мураваныя палацы ў Альбярціне і Песках.

Дабрачынная дзейнасць

Філантроп і мецэнат. З 1831 г. старшыня Віленскага таварыства дабрачыннасці. Пабудаваў касцёлы ў Альшэве, Целяханах і інш.

Смерць

Памёр 3 сакавіка 1833 г. у сваёй вёсцы Шылавічы (каля Альбярціна) і пахаваны ў сямейнай капліцы Св. Войцеха ў касцёле ў вёсцы Альшэва (Слонімскі павет), якая належала Пуслоўскім.

Зноскі

  1. ↑ Wojciech Pusłowski // NUKAT — 2002.
  2. 1 2 Wojciech Pusłowski // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
  3. ↑ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. VIII, Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2020. — С. 220. — ISBN 978-83-65880-89-5

Літаратура

  • Пуслоўскія // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — С. 7. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.
  • Rostworowski, E. Pusłowski Wojciech / E. Rostworowski // Polski Słownik Biograficzny. — Wrocław etc. : Ossolineum, 1986. — T. XXIX/3. Zesz. 122 : Pułaski Antoni — Rabski Janusz. — S. 423—427.
  • Данілевіч А. Пуслоўскі. Першы капіталіст Беларусі // Наша гісторыя, № 2, 2019, с. 44-47. ISBN 2617—2305
  • Раюк, А.Р. Нефармальныя сувязі паміж дваранствам Гродзенскай губерні ў 1801—1863 гг. / А.Р. Раюк // Пытанні мастацтвазнаўства, этналогіі і фалькларыстыкі / Цэнтр даследаванняў беларускай культуры, мовы і літаратуры НАН Беларусі ; навук. рэд. А.І. Лакотка. — Мінск : Права і эканоміка, 2016. — Вып. 21. — С. 240—246.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.