Вёска Войраўка Краіна Беларусь Вобласць Мінская Раён Пухавіцкі Сельсавет Навапольскі Каардынаты 53°37′47″ пн. ш. 27°33′36″ у. д. Насельніцтва 13 чалавек (2010) Часавы пояс UTC+3 Тэлефонны код +375 1713 Паштовыя індэксы 222839 Аўтамабільны код 5 СААТА 6244840016 Войраўка на карце Беларусі ±

Войраўка на Вікісховішчы

Во́йраўка^[1] (трансліт.: Vojraŭka, руск.: Войровка) — вёска ў Пухавіцкім раёне Мінскай вобласці. Уваходзіць у склад Навапольскага сельсавета. Месціцца за 45 км на паўночны захад ад Мар’інай Горкі, 23 км ад Мінска, 22 км ад чыгуначнай станцыі Рудзенск на лініі Мінск — Асіповічы, на рацэ Пяскоўка^[2] (прыток Пцічы).

Назва

Аналаг з тым жа коранем у літоўскай тапаніміі — Вайрышкей (літ.: Vairiškiai). У сучаснай літоўскай антрапаніміі вядомыя прозвішчы Vaira, Vairis, Vairys^[3].

Адносна недалёка ад Войраўкі таксама яшчэ на даваенных картах (1933, 1846 г.) фіксаваліся адыменныя тапонімы (на сёння не існуюць) Буйвідаўка (пазней Буйдаўшчына^[4], на Пн ад Чарналесак), Скіндараўка (на ПдЗ ад Куркавічаў) , Клоўсава (на ПдЗ ад Юнцаўшчыны, захаваліся могілкі), ад імёнаў Buivydas, Skindaras, Klausys.

Гісторыя

У канцы XVIII ст. вёска ў Ігуменскім павеце Мінскай губерні. У 1800 годзе былі млын, карчма, уласнасць Дамініка Гераніма Радзівіла, належала да дамена Самуэлева^[2]. У канцы XIX ст. у Дудзіцкай воласці Ігуменскага павета Мінскай губерні.

Пад канец лютага 1918 года тэрыторыя акупіравана войскамі Германіі. 25 сакавіка 1918 года згодна з Трэцяй Устаўной граматай абвяшчалася часткай Беларускай Народнай Рэспублікі. У снежні 1918 года занята Чырвонай Арміяй, з 1 студзеня 1919 года ў адпаведнасці з пастановай І з’езда КП(б) Беларусі яна ўвайшла ў склад Савецкай Беларусі, з 27 лютага 1919 года — у ЛітБел ССР. У час Польска-савецкай вайны ў жніўні 1919 — ліпені 1920 года пад акупацыяй Польшчы.

З 31 ліпеня 1920 года ў складзе Беларускай ССР.

У Другую сусветную вайну з канца чэрвеня 1941 года да пачатку ліпеня 1944 года акупаваная нацысцкай Германіяй.

Указальнік і прыдарожны крыж, 2019 г.

У 1960 годзе пасёлак.

Насельніцтва

• 1800 — 3 двары, 36 жыхароў
• 1897 — 13 двароў, 58 жыхароў
• 1917 — 15 двароў, 81 жыхар
• 1960 — 69 жыхароў
• 1999 — 8 жыхароў
• 2002 — 7 двароў, 9 жыхароў
• 2010 — 13 жыхароў
• 2012 — 11 гаспадарак, 15 жыхароў

Спіс вуліц

• Зарэчная вуліца
• Зялёная вуліца
• Лугавая вуліца
• Мінская вуліца
• Набярэжная вуліца
• Пагранічная вуліца
• Палявая вуліца
• Садовая вуліца
• Сонечная вуліца
• Цэнтральная вуліца
• Цяністая вуліца
• Шабунёўская вуліца^[5]

Зноскі

Літаратура

• Войраўка // Гарады і вёскі Беларусі. Т. 8 : Мінская вобласць, кн. 4 / Т.У. Бялова (галоўны рэдактар) і інш. — Мінск: Беларуская энцыклапедыя імя Петруся Броўкі, 2013. — С. 126. — 528 с. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-11-0735-9.
• Населеныя пункты, якія не існуюць // Памяць: Гіст-дакум. хроніка Мінскага р-на / Гал. рэд. Беларус. Энцыкл.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.. — Мінск: БелЭн, 1998. — 640 с.
• Памяць: Пухавіцкі раён: гісторыка-дакументальныя хронікі гарадоў і раёнаў Беларусі / [укладальнік А. А. Прановіч; рэдкалегія: А. М. Карлюкевіч і інш.]. — Мінск: Беларусь, 2003. — 749 с. — 3 000 экз. — ISBN 985-01-0251-9.
• Jelski A. Wojrówka // Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. Tom XIII: Warmbrun — Worowo. — 1893. — С. 759. — 960 с.
• Ярмоловичъ В. С. Списокъ населенныхъ мѣстъ Минской губерніи. — Минскъ: Изданіе Минскаго Губернскаго Статистическаго Комитета, 1909. — 231 с.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Войраўка