Вечназялёныя расліны — расліны, лісце якіх захоўваецца на працягу ўсяго года, і кожны ліст захоўваецца на расліне больш за 12 месяцаў. У супрацьлегласць вечназялёным, існуюць лістападныя расліны, лісце якіх ападае ў пэўны час года ў сувязі з халодным альбо засушлівым кліматам; і паўлістападныя расліны, лісце якіх ападае ў сувязі з неспрыяльнымі ўмовамі надвор'я.
Захаванне лісця на вечназялёных раслінах моцна вагаецца: у адных раслін яно ападае крыху больш чым праз год і адразу замяняецца новым; у іншых яно трымаецца шмат гадоў. Рэкорд захавання аднаго і таго ж лісця належыць хвоі асцюкаватай, або даўгавечнай (Pinus longaeva) — яе хваінкі трымаюцца да 45 гадоў. Аднак, толькі ў нешматлікіх відаў лісце не ападае больш за 5 гадоў.
Яшчэ адным асаблівым відам раслін з'яўляецца вельвічыя дзіўная (Welwitschia mirabilis) — афрыканская голанасенная расліна, у якой толькі два ліста, якія растуць пастаянна на працягу ўсяго жыцця расліны, але пры гэтым паступова сціраюцца на канцах, у выніку чаго адна ліставая тканка захоўваецца на працягу 20—40 гадоў.
Спасылкі
- Aerts, R. (1995). The advantages of being evergreen. Trends in Ecology & Evolution 10 (10): 402—407.
- Ewers, F. W. & Schmid, R. (1981). Longevity of needle fascicles of Pinus longaeva (Bristlecone Pine) and other North American pines. Oecologia 51: 107—115.
- Matyssek, R. (1986) Carbon, water and nitrogen relations in evergreen and deciduous conifers. Tree Physiology 2: 177—187.
- Sobrado, M. A. (1991) Cost-Benefit Relationships in Deciduous and Evergreen Leaves of Tropical Dry Forest Species. Functional Ecology 5 (5): 608—616.