Біргіта Тротцыг
шведск.: Birgitta Trotzig
Асабістыя звесткі
Імя пры нараджэнні	шведск.: Astri Birgitta Kjellén
Дата нараджэння	11 верасня 1929(1929-09-11)[1][2][…]
Месца нараджэння	Гётэбарг, Мельндаль, лен Гётэбарг і Бохус[d], Швецыя[3]
Дата смерці	14 мая 2011(2011-05-14)[4] (81 год)
Месца смерці	Лунд, Камуна Лунд, лен Сконэ, Швецыя
Пахаванне	Паўночныя могілкі ў Лундзе[d][5][6]
Грамадзянства	Швецыя
Бацька	Oscar Kjellén[d]
Маці	Astri Rodhe[d]
Муж	Ulf Trotzig[d]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменніца, літаратурная крытык, эсэістка, паэтка
Мова твораў	шведская мова
Грамадская дзейнасць
Член у	Шведская акадэмія[7] Samfundet De Nio[d]
Прэміі	Selma Lagerlöf Prize[d] (1984) прэмія Доблаўга (1970) Aftonbladet Literary Award[d] (1961) Aniara Award[d] (1981) Галоўная прэмія Дзевяці[d] (1963) Kellgren Award[d] (1991) Övralidspriset[d] (1997) Sveriges Radio's Poetry Prize[d] Gerard Bonnier Poetry Award[d]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біргіта Тротцыг, народжаная Астра Біргіта К’елен (швед. Birgitta Trotzig, Astri Birgitta Kjellén; нар. 11 верасня 1929, Гётэбарг — 14 мая 2011, Лунд)^[8] — шведская пісьменніца, абраная ў Шведскую акадэмію ў 1993 годзе ^[9] Яна была адным з самых вядомых аўтараў Швецыі, пісала мастацкую і публіцыстычную прозу, а таксама празаічную паэзію.

Біяграфія

Тротцыг нарадзілася ў Гётэбаргу, Швецыя, яна была адзіным дзіцёнкам у сям’і. Першапачаткова сям’я жыла з бабуляй і дзядулем па матчынай лініі ў Гётэборгу, пазней пераехала ў маленькі горад Крыстыянстад на поўдні, дзе бацькі бацькоў працавалі настаўнікамі. Яна скончыла гімназію ў 1948 годзе.^[10] Тротцыг вярнуўся ў Гётэбарг і вывучала гісторыю літаратуры. Яна пачала пісаць для нацыянальнай газеты «Aftonbladet» і для літаратурнага часопіса «Bonniers Litterära Magasin». Выйшла замуж за мастака і скульптара Ульфа Тротцыга і жыла ў Парыжы з 1955 па 1969 разам з мужам; у гэты перыяд яна прыняла рыма-каталіцтва. З-за гэта яна атрымала доступ да розных аспектаў французскай культуры і да хрысціянскай і яўрэйскай містыкі; яе вельмі зацікавілі Сан-Хуан-дэ-ла-Крус і П’ер Тейяр дэ Шардэн.

Біргіта Тротцыг была лаўрэатам шматлікіх літаратурных прэмій, у тым ліку прэміі Эўраліда ў 1997 годзе. Біргіта Тротцыг жыла ў Лундзе і вялікую частку свайго далейшага жыцця заставалася актыўнай у грамадскім жыцці і ў розных праектах Шведскай акадэміі.

15 мая 2011 года Петэр Энглунд апублікаваў вестку пра смерць Тротцыг ўвечары 14 мая пасля працяглай хваробы.^[11]

Літаратурная кар’ера

Тротцыг была адной з самых вядомых сучасных пісьменнікаў Швецыі^[12], напісаўшы некалькі раманаў, у якіх яна выказалася пра сваю каталіцкую веру (хаця, як кажуць, яе перспектыва была хутчэй экзістэнцыяльнай, чым хрысціянскай ^[13]) і цёмныя бачанні. Вярталіся тэмы смерці і ўваскрасення кахання . Сярод яе раманаў — «Sjukdomen» («Хвароба») (зняты фільм Kejsaren, «Імператар», у 1979 годзе) і «Dykungens dotter» («Дачка бруднага караля») (1985 год). Яна таксама пісала эсэ і артыкулы пра паэзію, творы празаічных вершаў: «Anima» (1982) і «Sammanhang» («Кантэксты») (1996).

Бібліяграфія

Зноскі