Бэлзскае ваяводства
Герб
Герб
Краіна Каралеўства Польскае
Рэч Паспалітая
Уваходзіць у
Адміністрацыйны цэнтр Бэлз
Дата ўтварэння 1462
Дата скасавання 1793
Ваяводы Ваяводы бэлзскія
Кашталяны Кашталяны бэлзскі
Насельніцтва (1790) 6 000
Плошча 8 900 км²
Бэлзскае ваяводства на карце
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Бэлзскае ваяводства (лац.: Palatinatus Belzensis, польск.: województwo bełskie) — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Каралеўстве Польскім (з 1569 г. — у Рэчы Паспалітай). Сталіца — горад Бэлз.

Апісанне

Ваяводства знаходзілася ў раёне сярэдняга Пабужжа, было самым маленькім па плошчы ва ўкраінскіх (тады — «рускіх») землях, якія апынуліся ў складзе Польскага каралеўства, і займала перадапошняе месца па колькасці насельніцтва.

Складалася з паветаў: Бэлзскага, Бужскага, Гарадзельскага і Грабавецкага. У XVIII ст. існаваў яшчэ і Любачоўскі павет.

Пасля першага падзелу Рэчы Паспалітай у 1772 г. большая частка ваяводства адышла да Аўсрыйскай імперыі, у складзе Рэчы Паспалітай засталася невялікая тэрыторыя з мястэчкам Дубёнка (цяпер сяло Дубінкі Мастыскага раёна Львоўскай вобласці) і суседнімі вёскамі, якая і далей называлася Бэлзскім ваяводствам. Канчаткова ліквідавана ў 1793 г.

Ваяводства было высокаразвітым рэгіёнам, з XVI ст. у ім пачалася таварная вытворчасць збожжа. Важную ролю ў эканамічным развіццё рэгіёну мела судаходная рака Заходні Буг, якая была важнай гандлёвай артэрыяй.

У XVI—XVII ст. ваяводства падвяргалася перыядычным набегам татарскіх ордаў, але ў параўнанні з іншымі украінскімі землямі таго часу яно несла нашмат меншыя страты. У кастрычніку — пачатку снежня 1648 г. тэрыторыя ваяводства знаходзілася пад кантролем войскаў Багдана Хмяльніцкага (акрамя горада Бэлз і манастыра бернардынцаў у горадзе Сакаль). Пад камандаваннем Данілы Выгоўскага казакі былі тут і ў кастрычніку—лістападзе 1655 г.

Ваяводы

  • Павел з Тарношына (1434—1449)
  • Ян з Няборава (1450—1464)
  • Зыгмунт з Радзанава (1465—1470)
  • Ян Малджык (1470—1472)
  • Спытак III Яраслаўскі (1472—1474)
  • Станіслаў Стшэлецкі (1474—1478)
  • Дабеслаў Бышоўскі (1478—1489)
  • Мікалай Стадніцкі (1489—1490)
  • Вацлаў Небароўскі (1490—1494)
  • Мікалай Тэнчынскі (1494—1496)
  • Пётр Мышкоўскі (1497—1501)
  • Станіслаў Кміта (1501—1507)
  • Ян Адрованж (1507—1511)
  • Мікалай Пілецкі (1512—1527)
  • Ян Тэнчынскі (1528—1533)
  • Ежы Крупскі (1533—1535)
  • Станіслаў Адрованж (1535)
  • Станіслаў Адрованж (1535—1537)
  • Станіслаў Кміта (1537—1538)
  • Мікалай Нішчыцкі (1538—1542)
  • Мікалай Сяняўскі (1542—1554)
  • Войцех Стажахоўскі (1554—1556)
  • Ян Фірлей (1556—1561)
  • Ян Баптыст Тэнчынскі (1562—1563)
  • Анджэй Дэмбоўскі (1563—1571)
  • Анджэй Тэнчынскі (1574—1581)
  • Станіслаў Улодак (1581—1588)
  • Павел Уханскі (1588—1590)
  • Войцех Гіжыцкі (1591—1612)
  • Кшыштаф Нішчыцкі (1613—1615)
  • Адам Стадніцкі (1615—1619)
  • Адам Прусіноўскі (1619)
  • Рафал Ляшчынскі (1619—1636)
  • Канстанцін Вішнявецкі (1636—1638)
  • Якуб Сабескі (1638—1641)
  • Кшыштаф Канецпольскі (1641—1660)
  • Дымітр Ежы Вішнявецкі (1660—1678)
  • Канстанцін Кшыштаф Вішнявецкі (1678—1686)
  • Марак Матчынскі (1686—1689)
  • Ян Казімір Замойскі (1689—1692)
  • Адам Мікалай Сяняўскі (1692—1710)
  • Аляксандр Міхал Лашч (1710—1720)
  • Стэфан Патоцкі (1720—1726)
  • Станіслаў Матэвуш Жавускі (1726—1728)
  • Станіслаў Уладзіслаў Патоцкі (1729—1732)
  • Антоні Міхал Патоцкі (1732—1763)
  • Ігнацы Цэтнер (1763—1787)
  • Міхал Ян Борх (1787—1791)
  • Тэадор Патоцкі (1791—1795)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.