Брацкая магіла — групавое пахаванне памерлых прыблізна ў адзін час, часта ў выніку бітвы, голаду, эпідэміі або стыхійнага бедства. Для брацкіх магіл характэрна адсутнасць індывідуальных пахаванняў. Вялікая колькасць вайсковых брацкіх магіл з'явілася ў выніку Першай і Другой сусветных войнаў.[1]
Эпідэміялагічнае значэнне
Ва ўмовах вайны (калі ў большасці людзей у раёне баявых дзеянняў аслаблены імунітэт і асноўнай крыніцай вады з’яўляюцца адкрытыя крыніцы) хуткае пахаванне трупаў загінулых воінаў мае важнае значэнне для прадухілення распаўсюджвання заразных захворванняў сярод ваеннаслужачых і мірнага насельніцтва. Брацкія магілы з медыцынскага пункту гледжання з’яўляюцца «санітарнымі пахаваннямі».
Пры баявых дзеяннях таксама з’яўлялася вельмі актуальным пахаванне загінулых верхавых і гужавых коней, а таксама іншых цяглавых жывёл, што патрабавала арганізацыі жывёльных могільнікаў.