Браніслаў Уладзіслававіч Камінскі
польск.: Bronisław Kamiński
руск.: Бронислав Владиславович Каминский
Браніслаў Камінскі, 21 сакавіка 1944 года.
Браніслаў Камінскі, 21 сакавіка 1944 года.
Дата нараджэння 16 чэрвеня 1899(1899-06-16)
Месца нараджэння
Дата смерці 28 жніўня 1944(1944-08-28) (45 гадоў)
Месца смерці
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць РСФСР
 Трэці рэйх
Род войскаў CC Войскі СС
Гады службы 1918 — 1921
Сцяг Трэцяга Рэйха 1941 — 1944
Званне Генерал-маёр Вафен-СС
Брыгадэфюрэр СС
Камандаваў РОНА 29-я грэнадзёрская дывізія СС «РОНА» (1-я руская)
Бітвы/войны

Грамадзянская вайна ў Расіі
Другая сусветная вайна:
Узнагароды і званні
Жалезны крыж 1-га класа
Жалезны крыж 1-га класа
Жалезны крыж 2-га класа
Жалезны крыж 2-га класа
За раненне ў чорным
За раненне ў чорным
  • Усходні Медаль 1 класа
  • Усходні Медаль 2 класа [1][2]
  • Нагрудны Знак «За барацьбу з партызанамі»
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Браніслаў Уладзіслававіч Камінскі (16 чэрвеня 1899, Віцебск - 28 жніўня 1944, каля Варшавы) — ваенны дзеяч, обер-бургамістр Лакоцкага Акруговага Самакіравання (аўтаномнай тэрыторыі ў тыле германскіх войскаў), стваральнік і кіраўнік РОНА, брыгадэфюрер СС і генерал-маёр войскаў СС (1 жніўня 1944).

Біяграфія

Даваенны перыяд

Нарадзіўся ў Віцебскай губерні ў польска-нямецкай сям'і (бацька паляк, маці немка). У 1917 г. паступіў у Петраградскі політэхнічны інстытут імператара Пятра Вялікага, але неўзабаве ўступіў добраахвотнікам у РККА. Член ВКП (б). Пасля Грамадзянскай вайны вярнуўся ў інстытут, затым працаваў на хімічным заводзе «Рэспубліка».

У 1935 годзе за крытыку калектывізацыі выключаны з ВКП (б), у 1937 г. быў арыштаваны і асуджаны нібыта за прыналежнасць да чаянаўскай контррэвалюцыйнай групы. Адбываў тэрмін тэхнолагам па спіртвытворчасці ў «шарашцы» у Шадрынску. У пачатку 1941 года быў вызвалены і адпраўлены на пасяленне ў Локаць.

Зноскі

Гл. таксама

Літаратура

  • Reuben Ainsztein: Jüdischer Widerstand im deutschbesetzten Osteuropa während des Zweiten Weltkriegs. Oldenburg 1993, S. 363 ff.
  • Erich Hesse: Der sowjetische Partisanenkampf 1941 - 1944. Göttingen 1969, S. 176.
  • J. Armstrong: Soviet Partisans in World War II. Madison 1969, S. 237, 544.
  • Watili Wilenchik: Die Partisanenbewegung in Weißrussland 1941 - 1944. In: Forschungen zur osteuropäischen Geschichte 34 (1984), hier S. 257 ff.
  • Alexander Dallin: The Kaminsky Brigade: A Case-Study of Soviet Disaffection in: Revolution and Politics in Russia. S. 243-280 (Russian and East European Series, vol. 41) Indiana University Press, 1972.

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.