Тэорыя струн

Тэорыя суперструн Тэорыя Тэорыя струн Суперструны Тэорыя базонных струн М-тэорыя Гетэратычная струна Палявая тэорыя струн Галаграфічны прынцып Асноўныя паняцці Квантавая струна · Брана Прастора Калабі — Яу Алгебра Каца-Мудзі Брана E8 група Лі Блізкія тэмы Суперсіметрыя Супергравітацыя Квантавая гравітацыя Вядомыя вучоныя Грын · Грос · Каку · Малдасена · Палякоў · Шварц · Саскінд · Венецыяна · Уітэн

Брана (ад мембрана) у тэорыі струн (М-тэорыі) — гіпатэтычны фундаментальны шматмерны фізічны аб'ект размернасці, меншай, чым размернасць прасторы, у якім ён знаходзіцца (працяглая ${\displaystyle p}$-мерная мембрана, дзе ${\displaystyle p}$ — колькасць прасторавых вымярэнняў). Матэрыяльны пункт — 0-брана, струна — 1-брана, мембрана — 2-брана, лакалізаваная ў (эўклідавай) прасторы-часу, інстантон — (-1)-брана і т. п. Стабільныя ${\displaystyle p}$-браны захоўваюць барыённы зарад і задавальняюць абагульненым умовам квантавання Дзірака. Асноўнымі відамі стабільных ${\displaystyle p}$-бран з'яўляюцца D-браны, M-браны і NS5-браны.

Літаратура

• Стывен Хокінг. «Свет у арэхавай шкарлупіне». ISBN 978-5-367-00614-8
• Стывен Хокінг. «Вышэйшая задума»

Гл. таксама

• Тэорыя струн