Белару́скі паліты́чны камітэ́т (БПК) – беларуская арганізацыя паланафільскага крыла ў 1920 годзе. Створаны ў Варшаве ўвосень 1920 года. На чале БПК стаялі Павел Аляксюк, Вячаслаў Адамовіч, Язэп Сянькевіч, таксама ў яго склад уваходзілі Яўген Міткевіч, Антон Лявіцкі, Радаслаў Астроўскі, палкоўнік Бяляеў. Выдаваў бюлетэнь «Звястун» (рэдактар Антон Лявіцкі)^[1].

Меў цесную сувязь з генералам Станіславам Булак-Балаховічам, Барысам Савінкавым і кіраўніцтвам «Зялёнага Дуба». Апанент Найвышэйшай рады Беларускай Народнай Рэспублікі і беларускага ўрада Вацлава Ластоўскага. У лістападзе 1920 года, пасля заняцця Булак-Балаховічам Мазыра пазіцыянаваў сябе як «цывільны ўрад будучай вольнай Беларусі». 16 лістапада ў Мазыры Балаховіч заявіў, што не прызнае беларускія ўрады Антона Луцкевіча і Вацлава Ластоўскага, і ператварыў БПК ува ўрад БНР. Старшыня БПК Вячаслаў Адамовіч стаў прэм’ер-міністрам, Павел Аляксюк — віцэ-прэм’ерам і міністрам замежных спраў, Язэп Сянькевіч — міністрам фінансаў, гандлю і прамысловасці, міністрам асветы — Радаслаў Астроўскі, вайсковым міністрам — палкоўнік Бяляеў. Новаствораны ўрад надаў Булак-Балаховічу званне Начальніка беларускай дзяржавы^[2].

Пасля няўдачы вайсковай кампаніі Булак-Балаховіча фактычна спыніў сваю дзейнасць.

На думку гісторыка Алега Латышонка, БПК быў створаны Юзафам Пілсудскім для палітычнага забеспячэння рыхтаванага на той час Палескага паходу Балаховіча^[3].

Зноскі

Літаратура

• Латышонак А. Жаўнеры БНР. — 3-е. — Смаленск: Інбелкульт, 2014. — 373 с. — 500 экз. — ISBN 978-5-00076-003-1.
• Чарнякевіч А. Парадоксы ўлады: Беларускі палітычны камітэт і Палескі паход генерала С. Балаховіча // Беларусь і суседзі: шляхі фарміравання дзяржаўнасці, міжнацыянальныя і міждзяржаўныя адносіны: зборнік навуковых артыкулаў. — Гомельскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Ф. Скарыны, 2014. — В. 3. — С. 90—94.