Барэж
Выява
Названа ад Barèges[d][1]
Краіна паходжання
Матэрыял гарус[d][1][2], шоўк[1][2] і бавоўна[1][2]
Метад вырабу leno weave[d][1]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Барэж (фр.: Barege — Барэж) — лёгкая і паветраная тканіна ў газавай тэхніцы ткацтва, папулярная ў Расійскай імперыі з пачатку XIX стагоддзя. З барэжа шылі жаночыя сукенкі, тунікі і шалікі. Барэж выраблялі пераважна з шоўку, а таксама пазней з воўны і з баваўнянай асновай. Барэж звычайна быў аднакаляровым або меў невыразны размыты малюнак з-за асаблівасцяў тэхнікі яго вырабу. Тканіна названая па месцы вытворчасці — гораду Барэжу ў французскіх Пірэнеях.

Першапачаткова барэж ткалі толькі з шоўку, і ў першай палове XIX стагоддзя ён быў адной з самых дарагіх тканін, даступнай толькі багатым шчагаліхам.

У літаратуры

Князёўны ў А. С. Грыбаедава ў «Горы ад розуму» замілоўваюцца эшарпам з барэжу, які падарыў стрыечны брат. У аповесці І. С. Тургенева «Першае каханне» згадваецца «лёгкая барэжавая сукенка з бледна-сінімі разводамі», а ў рамане «Напярэдадні» ў ружовай барэжавай сукенцы крочыла Зоя[3]. Адзенне з непрактычнага далікатнага барэжу моцна пакутавала пры носцы, і да сярэдзіны XIX стагоддзя з’явілася шмат гатункаў барэжу з самай разнастайнай сыравіны: двайны англійскі барэж, барэж шамберы, барэж пуаль-дэ-шэўр[4]. Барэж з воўны называўся бейж, з яго шылі касцюмы. Да канца XIX стагоддзя барэж і зусім перастаў быць раскошай, а ў пачатку XX стагоддзя лічыўся старамодным і цяпер канчаткова забыты[5]. У СССР пад назвай «барэж абутковы» з кручанай ніткі перавітачным перапляценнем выпрацоўвалася цяжкая гладкафарбаваная баваўняная тканіна, якую выкарыстоўвалі для верху мужчынскага абутку[6].

Зноскі

  1. 1 2 3 4 5 6 Tortora P. G., Johnson I. The Fairchild Books Dictionary of Textiles — A & C Black, 2013. — С. 44. — ISBN 978-1-60901-535-0 Праверана 6 чэрвеня 2017.
  2. 1 2 3 Tortora P. G., Merkel R. S. barège // Fairchild's Dictionary of Textiles — Fairchild Fashion Media, 1996. — P. 41.
  3. ↑ В. И. Неелов. Литературный словарик // Рассказы о ткачестве. — М.: Легпромбытиздат, 1990. — С. 159—160. — 160 с. — 10 000 экз. — ISBN 5-7088-0352-5.
  4. ↑ Р. М. Кирсанова. Бареж // Костюм в русской художественной культуре 18 — первой половины 20 вв.: Опыт энциклопедии / под ред. Т. Г. Морозовой, В. Д. Синюкова. — М.: Большая Российская энциклопедия, 1995. — С. 28—29. — 383 с.: ил. с. — 50 000 экз. — ISBN 5-85270-144-0.
  5. ↑ Розовая ксандрейка и драдедамовый платок 1989.
  6. ↑ Товарный словарь 1956.

Літаратура

  • Беловинский Л. В. Бареж // Иллюстрированный энциклопедический историко-бытовой словарь русского народа. XVIII — начало XIX в. / под ред. Н. Ерёминой. — М.: Эксмо, 2007. — С. 36. — 784 с. — 5000 экз. — ISBN 978-5-699-24458-4.
  • Кирсанова Р. М. Бареж // Розовая ксандрейка и драдедамовый платок: Костюм — вещь и образ в русской литературе XIX в. / под ред. Э. Б. Кузьминой. — М.: Книга, 1989. — С. 33—34. — 286 с. — 55 000 экз. — ISBN 5-212-00130-7.
  • Бареж обувной // Товарный словарь / И. А. Пугачёв (главный редактор). — М.: Государственное издательство торговой литературы, 1956. — Т. I. — Стб. 318. — 550 с.
  • Бареж обувной // Товарный словарь / И. А. Пугачёв (главный редактор). — М.: Государственное издательство торговой литературы, 1956. — Т. I. — Стб. 318. — 550 с.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.