Барталамэ Бланш | |
---|---|
Нараджэнне |
6 чэрвеня 1879 |
Смерць |
10 чэрвеня 1970 (91 год) |
Адукацыя | |
Дзейнасць | салдат, палітык |
Званне | генерал |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Барталамэ Гільерма Бланш Эспеха (ісп.: Bartolomé Guillermo Blanche Espejo; 6 чэрвеня 1879, Ла-Серэна, Чылі — 10 чэрвеня 10 чэрвеня 1970, Сант’яга) — чылійскі армейскі афіцэр, часовы прэзідэнт Чылі ў 1932 годзе.
Біяграфія
Нарадзіўся ў Ла-Серэна, Какімба, дзе атрымаў сярэднюю адукацыю ў гарадскім ліцэі. Затым у 1895 паступіў кадэтам у ваенную акадэмію ў Сант’яга, скончыўшы яе ў званні другога лейтэнанта кавалерыі, атрымаў прызначэнне ў эскадрон Escolta.
У званні лейтэнанта служыў у ваенным вучылішчы, у падраздзяленні па адпрацоўцы кавалерыйскіх навыкаў. З 1904 да 1905 года для праходжання далейшай службы быў накіраваны ў Германію, дзе навучаўся ў кавалерыйскай школе ў Гановеры. Вярнуўшыся ў Чылі, у званні капітана служыў у кавалерыйскім палку № 1 «Granaderos». У 1912 годзе навучаўся ў ваеннай акадэміі, па выпуску з якой атрымаў званне маёра і атрымаў прызначэнне ў якасці кіраўніка камісіі па даследаванні паўвострава Тайтаа, а затым атрымаў прызначэнне ў кавалерыйскі полк № 2 «Cazadores».
У званні падпалкоўніка камандаваў кавалерыйскімі палкамі № 4 «Coraceros» і № 2 «Cazadores», дзе як намеснік ваеннага міністра ён браў на сябе каманднае лідарства.
У 1925 годзе, будучы палкоўнікам, быў прызначаны ваенным аташэ ў пасольства Чылі ў Францыі, а затым генеральным кіраўніком спраў паліцыі.
У 1927 годзе атрымаў званне брыгаднага генерала і прызначаны ваенным міністрам, займаючы гэтую пасаду да 1930 года.
У 1932 годзе стаў міністрам унутраных спраў у часовым урадзе Карласа Давілы. Пасля адстаўкі якога з 13 верасня таго ж года стаў часовым прэзідэнтам рэспублікі Чылі. Наступныя падзеі мяцяжу 27 верасня 1932 года прымусілі яго сысці ў адстаўку менш чым праз месяц пасля ўступлення на пасаду — 3 кастрычніка 1932 года, перадаўшы паўнамоцтвы старшыні Вярхоўнага суда Чылі Абрааму Аянедэлю.