Багдан Грынькавіч Валовіч
войскі гарадзенскі[d]
1529 — 1539
канюшы гарадзенскі[d]
1508 — 1537
Смерць 14 красавіка 1539(1539-04-14)[1] ці не пазней за 14 красавіка 1539
Род Валовічы
Бацька Грынька Ходкавіч Валовіч[2]
Маці НН[d][2]
Жонка Таміла з Міцутаў[d][3]
Дзеці Астафій Багданавіч Валовіч[4], Рыгор Багданавіч Валовіч[4], Міласлава з Валовічаў[d][5], Кацярына з Валовічаў[d][6], Васіль Багданавіч Валовіч[d][4] і Іван Багданавіч Валовіч[d][4]

Багдан Грынькавіч Валовіч (? — да 14 красавіка 1539[7]) — вялікалітоўскі шляхціч. Канюшы гарадзенскі (1508—1537), войскі гарадзенскі (з 1529)[8].

Паходзіў з роду Валовічаў герба «Багорыя», старэйшы сын гарадзенскага гараднічага Грынькі Ходкавіча Валовіча і яго першай невядомай з імя жонкі[8].

Быў ураднікам вялікай княгіні Боны Сфорца ў Гарадзенскім павеце. У 1534—1536 гадах быў прызначаны ёй спраўцам Гарадзенскага староства, а ў 1535—1537 гадах таксама быў яе намеснікам крынскім, скідзельскім і азёрскім.

Быў жанаты з Тамілай з Міцутаў. Меў чатырох сыноў і дзвюх дачок[9]:

  • Васіль (?—1540), памёр маладым[10]
  • Іван (Ян) (?—1541), дзяржаўца вялікай княгіні Боны ў Крынках і Скідзелі пасля бацькі[11]
  • Рыгор (?—1577), маршалак гаспадарскі, лоўчы літоўскі, ваявода смаленскі[12]
  • Астафій (?—1587), кашталян троцкі і віленскі, канцлер літоўскі[13]
  • Міласлава (? — да 1555), замужам за гаспадарскім дваранінам Мікалаем Кунцэвічам[14]
  • Кацярына (? — да 1561), у першым шлюбе за Мікалаем Бакаляравічам, а ў другім — за каронным абозным Пятром Весялоўскім[15]

Багдан стаў пачынальнікам старэйшай, так званай «ваяводскай і канцлерскай» галіны Валовічаў[8], якая згасла ў XVII стагоддзі.

Крыніцы

  1. ↑ Вялікае княства Літоўскае: (энцыклапедыя) / пад рэд. Г. П. Пашкоў — Мн.: БелЭн, 2005.
  2. 1 2 Рыбчонак С. Паходжанне і радавод Валовічаў XV — пачатку XVII ст. // Unus pro omnibus: Валовічы ў гісторыі Вялікага княства Літоўскага XV—XVIII стст. / пад рэд. А. М. Янушкевіч — 2014. — С. 32. — 508 с. — ISBN 978-985-7085-36-1
  3. ↑ Рыбчонак С. Паходжанне і радавод Валовічаў XV — пачатку XVII ст. // Unus pro omnibus: Валовічы ў гісторыі Вялікага княства Літоўскага XV—XVIII стст. / пад рэд. А. М. Янушкевіч — 2014. — С. 34. — 508 с. — ISBN 978-985-7085-36-1
  4. 1 2 3 4 Рыбчонак С. Паходжанне і радавод Валовічаў XV — пачатку XVII ст. // Unus pro omnibus: Валовічы ў гісторыі Вялікага княства Літоўскага XV—XVIII стст. / пад рэд. А. М. Янушкевіч — 2014. — С. 35. — 508 с. — ISBN 978-985-7085-36-1
  5. ↑ Рыбчонак С. Паходжанне і радавод Валовічаў XV — пачатку XVII ст. // Unus pro omnibus: Валовічы ў гісторыі Вялікага княства Літоўскага XV—XVIII стст. / пад рэд. А. М. Янушкевіч — 2014. — С. 35, 59. — 508 с. — ISBN 978-985-7085-36-1
  6. ↑ Рыбчонак С. Паходжанне і радавод Валовічаў XV — пачатку XVII ст. // Unus pro omnibus: Валовічы ў гісторыі Вялікага княства Літоўскага XV—XVIII стст. / пад рэд. А. М. Янушкевіч — 2014. — С. 35, 60. — 508 с. — ISBN 978-985-7085-36-1
  7. ↑ Валовічы 2014, с. 34.
  8. 1 2 3 Валовічы 2014, с. 32.
  9. ↑ Валовічы 2014, с. 35.
  10. ↑ Валовічы 2014, с. 47.
  11. ↑ Валовічы 2014, с. 47—48.
  12. ↑ Валовічы 2014, с. 49—52.
  13. ↑ Валовічы 2014, с. 52—59.
  14. ↑ Валовічы 2014, с. 59—60.
  15. ↑ Валовічы 2014, с. 60.

Літаратура

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.