Аляксандр Пятровіч Воінаў
руск.: Александр Петрович Воинов
Аляксандр Пятровіч Воінаў на марцы Беларусі 2007 г. Мастак Мікола Рыжы
Аляксандр Пятровіч Воінаў на марцы Беларусі 2007 г. Мастак Мікола Рыжы
Дата нараджэння 3 снежня 1902(1902-12-03)
Месца нараджэння
Дата смерці 1 кастрычніка 1987(1987-10-01) (84 гады)
Грамадзянства
Дзеці Анатоль Аляксандравіч Воінаў
Альма-матар
Працы і дасягненні
Месца працы
Навуковае званне
Партыя
Член у
Працаваў у гарадах Мінск, Масква і Магілёў
Архітэктурны стыль неакласіцызм і канструктывізм[d]
Найважнейшыя пабудовы гасцініца «Свіслач», Палац піянераў і школьнікаў, Інстытут фізкультуры, Тэатр юнага гледача, будынкі ЦК КПБ і абкама КПБ
Горадабудаўнічыя праекты Забудова праспекта Леніна ў Мінску
Прэміі
Дзяржаўная прэмія БССР
Узнагароды
ордэн Кастрычніцкай Рэвалюцыі ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Дружбы народаў
Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларускай ССР Заслужаны будаўнік Беларускай ССР
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Алякса́ндр Пятро́віч Во́інаў (3 снежня 1902, Колпіна, Санкт-Пецярбургская губерня — 1 кастрычніка 1987, Мінск) — беларускі архітэктар. Член-карэспандэнт АН БССР (1953), правадзейны член Акадэміі будаўніцтва і архітэктуры СССР (1956—1964), член-карэспандэнт Акадэміі архітэктуры СССР (1950—1955). Прафесар (1951). Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1940), заслужаны будаўнік БССР (1962)[1]. 

Біяграфія

Будынак Рэспубліканскага Палаца піянераў і школьнікаў у 1938 годзе

Член КПСС з 1927 года[2]. Скончыў Маскоўскі вышэйшы мастацка-тэхнічны інстытут у 1929 годзе[1]. У 1930—1941 гг. працаваў у Мінску: начальнікам праектнага аддзела Белжылсаюза, загадчык сектара ў Беларускім філіяле Дзіпрагара РСФСР, дырэктар Белдзяржпраекта, кіраўнік архітэктурнай майстэрні. З 1943 г. начальнік Упраўлення па справах архітэктуры пры СНК БССР, з 1945 г. кіраўнік архітэктурнай майстэрні ў Белдзяржпраекце. З 1948 г. загадчык кафедры архітэктуры, з 1973 г. прафесар-кансультант Беларускага політэхнічнага інстытута[1].

Член Саюза архітэктараў СССР з 1932 года[2], у 1941—1949 гг. старшыня праўлення Саюза архітэктараў БССР[1].

Творы

Гасцініца «Беларусь» у Мінску

Аўтар 23 конкурсных праектаў і 70 праектаў буйных архітэктурных збудаванняў[1].

Забудова Цэнтральнай плошчы ў Маладзечне

Асноўныя працы: павільён Першай Усебеларускай сельскагаспадарчай і прамысловай выстаўкі (1930), жылыя дамы па вул. Маскоўскай (1932), гасцініца «Беларусь» (1937); у аўтарскім калектыве: Палац піянераў і школьнікаў (1936), Беларускі інстытут фізкультуры (1939), будынкі ЦК КПБ (1939-47), абкама і гаркама КПБ (1957), тэатр юнага гледача (1952), аэравакзал (1956) у Мінску, жылыя дамы гарсавета і гасцініца «Дняпроўская» ў Магілёве (1940), будынак абкама КПБ і забудова пл. Леніна ў Маладзечне (1954—1956)[2].

У аўтарскім калектыве ўдзельнічаў у стварэнні будынка Палаца Саветаў і помніка У. І. Леніну ў г. Маскве (не рэалізаваны).

Асноўныя працы прысвечаны тэорыі і практыцы архітэктуры. Мае больш 60 навуковых публікацый, у т.л. манаграфіі: «Архітэктура і горадабудаўніцтва Беларускай ССР» (Мінск, 1956), «Мінск: Паваенны досвед рэканструкцыі і развіцці» (Масква, 1966) — абедзве ў аўтарскім калектыве[2].

Будынак Выканаўчага камітэта СНД. Будынак гасцініцы «Свіслач». Фрагмент мастацкай капэрты Белпошты 2007 года. Мастак Мікола Рыжы.

Дакументы творчай і службовай дзейнасці (праекты, артыкулы), біяграфічныя дакументы і фотаздымкі захоўваюцца ў БДАНТД, куды перададзены ўнучкай[3].

Узнагароды

Сям’я

Меў сына Анатоля (1934—1995), які таксама працаваў архітэктарам.

Бібліяграфія

  • Основные черты в развитии зодчества Белоруссии. Минск, 1955.
  • Архитектура и градостроительство Советской Белоруссии. Минск, 1957 (у суаўтарстве).
  • Минск: Послевоенный опыт реконструкции и развития. М., 1966 (у суаўтарстве).

Зноскі

  1. 1 2 3 4 5 Воинов Александр Петрович // Белорусская ССР: Краткая энциклопедия в 5 т. (руск.) / Ред. колл.: П. У. Бровка и др. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. Биографический справочник. — 737 с. — 50 000 экз.
  2. 1 2 3 4 Воинов Александр Петрович // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
  3. ↑ Вольга Іванова. Асaбістыя архівы Беларусі канца XVIII-пач. XXІ ст. Мінск, 2014. 404 с.

Літаратура

  • Воинов Александр Петрович // Архитекторы Советской Белоруссии: Биогр. справочник / Союз архитекторов БССР; Сост. В. И. Аникин и др. — Мн.: Беларусь, 1991. — 262 с. — ISBN 5-338-00611-1. (руск.)
  • Воінаў Аляксандр Пятровіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 174. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.