Атэізм у Беларусі — сукупнасць грамадзян і нефармальных аб’яднанняў, якія ўсведамляюць сябе нерэлігійнымі. Згодна з Канстытуцыяй краіны, Беларусь з’яўляецца свецкай дзяржавай, дзе рэлігія аддзелена ад дзяржавы.^[1]

Гісторыя

Першым беларускім атэістам лічыцца Казімір Лышчынскі, які напісаў трактат «Аб неіснаванні бога».

Асаблівую папулярнасць атэізм у Беларусі набыў у часы БССР, пасля «Дэкрэта аб аддзяленні царквы ад дзяржавы і школы ад царквы», які падпісаў Уладзімір Ленін. Затым дэкрэт страціў сілу ў 1990 годзе.

Прэзідэнт Беларусі Аляксандр Лукашэнка, паводле яго ўласных слоў, з’яўляецца праваслаўным атэістам, але, нягледзячы на ​​гэта, ён хацеў арганізаваць сустрэчу Папы Рымскага і Патрыярха Рускай праваслаўнай царквы на тэрыторыі Беларусі. На гэта Патрыярх адказаў адмовай. Прэзідэнт патлумачыў свой учынак тым, што хацеў зрабіць Беларусь «святой зямлёй».

У 2013 годзе у ходзе сацапытання высветлілася, што толькі 4 % беларусаў лічаць сябе атэістамі, 8 % не адносяць сябе ні да якога веравызнання, і 3 % не змаглі адказаць.^[2]

У 2016 годзе каля 250 жыхароў Віцебска аказалі супраціў пабудове праваслаўнага храма на тэрыторыі парку. Гэта магло сур’ёзна нашкодзіць парку і гістарычнай каштоўнасці месца.^[3]

У 2016 годзе было праведзена новае сацапытанне сярод дарослага насельніцтва краіны. У ходзе сацыялагічнага даследавання адзначылі, што вераць у Бога 63,5 % апытаных жыхароў рэспублікі, яшчэ 5 % — у звышнатуральныя сілы. Не змаглі адназначна вызначыць сваё стаўленне да веры 22 % апытаных, а 8,5 % паказалі, што не з’яўляюцца вернікамі.^[4]

Зноскі