Аты́чная сістэ́ма злічэ́ння – непазіцыйная сістэма злічэння, якая ўжывалася ў старажытнай Грэцыі да III ст. да н.э. Яна ўжывала ў якасці лічбаў грэчаскія літары, прычым лічбамі служылі першыя літары слоў, што абазначалі адпаведныя лікі.
лічба | значэнне | назва |
---|---|---|
Ι | 1 | ἴος «іос» |
Π | 5 | πέντε «пентэ» |
Δ | 10 | δέκα «дэка» |
Η | 100 | ἑκατόν «гекатон» |
Χ | 1 000 | χίλιοι «хіліоі» |
Μ | 10 000 | μύριοι «мірыоі» |
Ужываліся таксама дадатковыя лічбы для абазначэння лікаў 50, 500, 5 000 і 50 000, якія ўяўлялі сабою спалучэнне лічбы 5 з лічбамі 10, 100, 1 000, 10 000.
Пры запісе лікаў спачатку запісвалі большыя лічбы, потым – меншыя. Напрыклад,
Прынцып запісу лікаў у атычнай сістэме злічэння мае значнае падабенства з рымскай сістэмай. Гэта можа быць звязана з уплывам усходнеміжземнаморскіх культур на этрускаў, у якіх рымляне запазычылі сістэму злічэння.
Пасля III ст. да н.э. атычная сістэма злічэння была выцеснена іанійскай.