Асно́вы — клас хімічных злучэнняў, складаныя рэчывы, малекулы якіх складаюцца з іонаў металаў і гідроксагруп (-OH). Растваральныя асновы з'яўляюцца электралітамі. Гідраксіды шчолачных металаў (калію, натрыю, літыю) завуцца шчолачамі.

Асновы маюць горкі смак, змяняюць колер індыкатараў (напрыклад, пачырваненне лакмусавай сіняй паперы), уступаюць у рэакцыю з кіслотамі, утвараючы солі, а таксама спрыяюць пэўным хімічным рэакцыям, як асноўны каталіз.

Асновы можна разглядаць як хімічную супрацьлегласць кіслот, паколькі эфект пры ўзаемадзеянні кіслаты і вады ёсць павышэнне канцэнтрацыі іона гідраксонія (H3O+), у той час калі ўзаемадзеянне з асновай памяншае гэту канцэнтрацыю. Асновы і кіслоты звычайна знаходзяцца ў вадкай форме, рэакцыя паміж імі называецца нейтралізацыяй. Водныя растворы асноваў рэагуюць з воднымі растворамі кіслот ствараючы пры гэтам воду і солі ў водных растворах, у якіх солі падзяляюцца на кампанентныя іоны.

Для таго каб рэчыва класіфікавалася як арэніюсавая аснова, янопавінна вырабляць іоны гідраксіду ў растворе. Арэніус лічыў, што асновы павінны ўтрымліваць гідраксід у сваёй формуле. Гэта робіць мадэль Арэніюса абмежаванай, бо яна не можа растлумачыць асноўныя ўласцівасці водных раствораў аміяку (NH3) або яго арганічныя вытворныя (аміны)[1]. У больш агульнай кіслотна-шчолачнай тэорыі Брэнстэда—Лоўры, асновы ўяўляе сабой рэчыва, якое можа прымаць іоны вадароду (H+) — інакш вядомых як пратонаў. У мадэлі Льюіса, асновы ўяўляе сабой электронныя пары донараў[2].

Зноскі

  1. ↑ Chemistry, 9th Edition. Kenneth W. Whitten, Larry Peck, Raymond E. Davis, Lisa Lockwood, George G. Stanley. (2009). стар. 363. ISBN 0-495-39163-8
  2. ↑ Chemistry. стар. 349

Спасылкі

  • А. П. Ельніцкі, А. I. Шарапа. Хімія. — Мн.: Народная асвета, 2008. — 278 с. — ISBN 78-985-12-2029-4.(недаступная спасылка)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.