Арыбал[1][2][3][4][5] (стар.-грэч.: αρύβαλλος) — старажытнагрэчаскі посуд невялікага памеру круглявай формы, з вузкім ўцягнутым горлышкам, які пашыраецца ў плоскі вяночак.
У арыбала шырокая, устужкападобная ручка. Арыбал выкарыстоўваўся для захоўвання араматычных вадкасцяў, у прыватнасці, араматычных алеяў. Назва «арыбал» паходзіць ад скуранога мяшка, у які звычайна ўсоўвалася бутля. Функцыянальна арыбал падобны з алабастронам.
Калі алабастронамі карысталіся жанчыны, то арыбалы прызначаліся для мужчын і імі карысталіся пераважна атлеты для даглядання за целам. Арыбалы насілі на раменьчыку на запясці.
Большасць захаваных арыбалаў зроблены з гліны, аднак сустракаюцца таксама асобнікі з бронзы і фаянсу.
Зноскі
- ↑ Энциклопедия искусства Древнего мира. М., 2002 г. ISBN 5-94849-062-9
- ↑ Азаров А. А. Англо-русский энциклопедический словарь искусств… М., 2014 г. ISBN 978-5-89349-970-4
- ↑ Материалы и исследования по археологии СССР. М.: Изд-во Академии наук СССР, 1960 г.
- ↑ Скуднова В. М. Архаический некрополь Ольвии. Л.: «Искусство», Ленинградское отд-ние, 1988 г.
- ↑ Сорокина Н. П. Тузлинский некрополь. М.: Изд-во «Советская Россия», 1957
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Арыбал
| Для віна і вады |  | |
|---|---|---|
| Для пахаў і вясельных абрадаў | ||
| Для пахавальных і культавых абрадаў | ||
| Для захоўвання прадуктаў | ||
| Стылі вазапісу | Неалітычныя стылі: Кераміка Сескла • Кераміка Дыміні • Імпрэса • Кікладская кераміка • Урфірніс Эгейскія стылі (бронзавы век): Мінойская кераміка • Кантынентальная паліхромная кераміка • Мінійская кераміка • Мікенская кераміка • Субмікенская кераміка | |
| Ганчары | ||
| Вазапісцы | ||
| Дадаткова | Тыпалогія • Ваза • Ваза Франсуа • Дыпілонскія амфары • Керчанскія вазы • Ноланскія амфары • Сіянскія чары • Сімпосій • Сімпасіярх • Комас • Панафінейскія амфары • Пінака • Тэхналогія вырабу і дэкарыравання | |