Арбі́та (ад лац.: orbita — каляіна, дарога, шлях) — траекторыя руху матэрыяльнага пункта ў наперад зададзенай сістэме прасторавых каардынат для зададзенай у гэтых каардынатах канфігурацыі поля сіл, якія на яе дзейнічаюць.
У Нябеснай механіцы гэта траекторыя нябеснага цела ў гравітацыйным полі іншага цела, які мае значна большую масу (планеты, каметы, астэроіда ў полі зоркі). У прамавугольнай сістэме каардынат, пачатак якой супадае з цэнтрам мас, траекторыя можа мець форму канічнага сячэння (акружнасці, эліпса, парабалы ці гіпербалы).[1] Пры гэтым яго фокус супадае з цэнтрам мас сістэмы.
Законы руху Ньютана
Астрадынаміка
Гл. таксама
- Нізкая апорная арбіта
- Сінхронная арбіта
- Геастацыянарная арбіта
- Геапераходная арбіта
- Сонечна-сінхронная арбіта
- Палярная арбіта
- Арбіта пахавання
Зноскі
- ↑ Бронштейн И. Н. Семендяев К. А. Справочник по математике. М.: Издательство «Наука» Редакция справочной физико-математической литературы.1964.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.