Антанін Запатацкі
чэшск.: Antonín Zápotocký
Старшыня Урада Чэхаславакіі 15 чэрвеня 1948 — 14 сакавіка 1953
Прэзідэнт	Клемент Готвальд
Папярэднік	Клемент Готвальд
Пераемнік	Вільям Шыракі
Прэзідэнт Чэхаславакіі 21 сакавіка 1953 — 13 лістапада 1957 (14-21 сакавіка 1953 года - в. а. прэзідэнта)
Папярэднік	Клемент Готвальд
Пераемнік	Вільям Шыракі (в. а.) Антанін Новатны
Генеральны сакратар ЦК КПЧ 1922 — 1925
Папярэднік	Богуміл Ілек
Пераемнік	Богуміл Ілек
Нараджэнне	19 снежня 1884(1884-12-19) Закаланы каля Кладна Чэхія
Смерць	13 лістапада 1957(1957-11-13) (72 гады) Прага
Месца пахавання	Strašnice Crematorium[d] Вінаградскія могілкі[d][1]
Бацька	Ladislav Zápotocký[d]
Жонка	(з 1910 г.) Марыя Запатацкая (1890-1981)
Дзеці	Марыя (1911-?), Іржына (1912-1957)
Партыя	1) ЧСДРП (1900—1921), 2) КПЧ (1921—1957)
Дзейнасць	пісьменнік, палітык, прафсаюзны дзеяч, Kapo, паэт
Аўтограф
Узнагароды	Ордэн Клемента Готвальда Ордэн Клемента Готвальда Ордэн Клемента Готвальда Вялікая стужка Каралеўскага ордэна Камбоджы
Медыяфайлы на Вікісховішчы

А́нтанін За́патацкі, (чэшск.: Antonín Zápotocký; 19 снежня 1884 года, Закаланы каля Кладна — 13 лістапада 1957 года, Прага) — чэхаславацкі дзяржаўны дзеяч, камуніст. Займаў пасады прэм'ер-міністра Чэхаславакіі ў 1948—1953 і Прэзідэнта Чэхаславакіі ў 1953—1957 гадах.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям'і чэшскага сацыял-дэмакрата Ладзіслава Запатацкага (1852—1916). У 1900—1921 з'яўляўся членам Чэхаславацкай сацыял-дэмакратычнай рабочай партыі (ЧСДРП), прыхільнік левага крыла. У 1921 быў адным з заснавальнікаў (нароўні з К. Готвальдам) Камуністычнай партыі Чэхаславакіі, абраны членам яе ЦК. У 1922—1929 займаў пасаду сакратарачы ЦК партыі. Член Палітбюро (з 1954 Прэзідыума) ЦК КПЧ у 1929—1939 і з 1945. Кандыдат у члены Выканкама Камінтэрна з 1935 (у 1928—1937 член Выканкама Прафінтэрна).

Падчас Другой сусветнай вайны быў арыштаваны і накіраваны ў лагер Заксенгаўзен, дзе займаў пасаду капа. Пасля вайны ўрад Нідэрландаў патрабаваў выдачы Запатацкага па абвінавачванні ў саўдзеле ў смерці некаторых зняволеных^[2].

У паваеннай Чэхаславакіі разам з 1-м сакратаром ЦК КПЧ Клементам Готвальдам праводзіў рэпрэсіі і паказальныя працэсы (у прыватнасці, над Рудальфа Сланскага, у арышце якога ён прыняў непасрэдны ўдзел, і іншымі дзеячамі камуністычнага руху). Пасля смерці Готвальда заняў пасаду прэзідэнта краіны. Пры ім быў працягнуты жорсткі курс Готвальда, поўнай рэабілітацыі рэпрэсаваных не адбылося, працягваліся новыя рэпрэсіі (у прыватнасці, у 1954 годзе быў асуджаны Густаў Гусак), хоць рэжым Запатацкага адрозніваўся адмовай ад паказальных працэсаў. Выступаў супраць фарсіраванага курсу на калектывізацыю, за прыярытэт дзяржаўных органаў над партыйнымі з-за чаго меў рознагалоссі з Антанінам Новатным. У рамане чэшскага пісьменніка Яна Козака «Гняздо Бусла» апісваецца радасная рэакцыя славацкіх сялян на прамову Запатацкага ад 2 жніўня 1953 года: «Пан прэзідэнт дазволіў нам гаспадарыць як мы жадаем».

Пры Запатацкім Чэхаславакія заключыла ў 1955 годзе дагавор з Егіптам аб пастаўках зброі (т.зв. «пражская здзелка»), што аздначыла пачатак збліжэння арабскага свету з сацыялістычным лагерам. Прага таксама паставіла ў 1954 годзе зброю рэжыму гватэмальскага прэзідэнта Арбенса, што паслужыла нагодай да ўмяшання ЗША ва ўнутраныя справы Гватэмалы.

Творчасць

Аўтар раманаў з гісторыі чэшскага рабочага руху: «Устануць новыя байцы», «Бурны 1905 год», «Чырвоная паланіца над Кладнам», «Світанак».^[3]

Узнагароды

• Кавалер трох ордэнаў Будаўніцтва сацыялістычнай Радзімы (1953, 1954, 1955)^[4].

Спасылкі

• Запотоцкий Антонин (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі
• Большой энциклопедический словарь
• Советская историческая энциклопедия

Зноскі