Андрэа Мантэнья
італ.: Andrea Mantegna
Фатаграфія
Аўтапартрэт (крайні справа) з жонкай (крайняя злева) на палатне «Прынясенне ў храм», 1465-1466, Берлінская карцінная галерэя
Імя пры нараджэнні Andrea Mantegna
Дата нараджэння 1431[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 13 верасня 1506[3][4][…]
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства Італія
Жонка Нікалосія Беліні[d]
Дзеці Francesco Mantegna[d], Ludovico Mantegna[d] і Bernardino Mantegna[d]
Род дзейнасці мастак, гравёр па медзі, ілюмінатар рукапісаў, скульптар, рысавальнік, мастак-гравёр
Жанр фрэска, жывапіс
Вучоба Франчэска Скварчонэ
Мастацкі кірунак Італьянскі Рэнесанс
Уплыў Francesco Squarcione[d]
Уплыў на Дзюрэр
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Андрэа Мантэнья (італ.: Andrea Mantegna, каля 1431, Ізола-ды-Картура, Венета — 13 верасня 1506, Мантуя) — італьянскі мастак, прадстаўнік Падуанскі школы жывапісу. У адрозненне ад большасці іншых класікаў італьянскага Рэнесансу, пісаў у жорсткай і рэзкай манеры.

Біяграфія

Фрэска ў Камерэ дэльі Спозі. 1474. Мантуя

Мантэнья нарадзіўся каля 1431 года ў італьянскім мястэчку Ізола-дзі-Картура блізу Венецыі, у сям’і дрывасека. У 1441 годзе быў усыноўлены мастаком Франчэска Скварчонэ. Вучыўся выяўленчаму мастацтву, а таксама латыні ў Скварчонэ, у 1445 годзе быў запісаны ў цэх жывапісцаў Падуі.

Ва ўзросце 17 гадоў Мантэнья ў судзе дамогся незалежнасці ад Скварчонэ і з тых часоў працаваў як самастойны мастак. У маладосці выпрабаваў ўплыў фларэнційскай школы, у прыватнасці Данатэла.

У 1453 годзе Мантэнья ажаніўся з дачкой Джакапа Беліні Нікалосіяй (Нікалаз). У 1460 годзе ён становіцца прыдворным мастаком у герцагаў Ганзага.

Мантэнья памёр 13 верасня 1506 года ў Мантуі.

Гл. таксама

Зноскі

  1. 1 2 https://data.bnf.fr/ark:/12148/cb120459468
  2. https://www.regione.veneto.it/static/www/ambiente-e-territorio/ParerePiazzolasulBrenta.pdf
  3. https://en.wikisource.org/wiki/Catholic_Encyclopedia_(1913)/Andrea_Mantegna
  4. Andrea Mantegna // RKDartists Праверана 9 кастрычніка 2017.
  5. Мантенья Андреа // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  6. http://vocab.getty.edu/page/ulan/500004218
  7. https://www.arthistoricum.net/themen/portale/renaissance/lektion-vi-die-italienischen-hoefe-des-15-jahrhunderts/4-andrea-mantegna-und-die-camera-degli-sposi

Літаратура

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.10: Малайзія — Мугараджы / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. Мн.: БелЭн, 2000. — Т. 10. — 544 с. 10 000 экз. — ISBN 985-11-0169-9 (Т. 10).
  • Kristeller P., A. Mantegna, B. — Lpz., 1902;
  • Fiocco G., Mantegna, Mil., 1937;
  • Tietze-Conrat E., Mantegna, L., 1955;
  • Paccagnini G., Andrea Mantegna, Mil., 1961.
  • Janson, H.W., Janson, Anthony F.History of Art. Harry N. Abrams, Inc., Publishers. 6 edition. January 1, 2005. ISBN 0-13-182895-9
  • Знамеровская Т. П. Андреа Мантенья — Л., 1961. (руск.)
  • Лазарев В. Н. Старые итальянские мастера — М., 1972. (руск.)

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.