Аміны — клас азотзмяшчальных арганічных злучэнняў, уяўляючых сабой вытворныя аміяку, у малекуле якога адзін або некалькі атамаў вадароду замешчаны на вуглевадародныя радыкалы.
У залежнасці ад колькасці радыкалаў, звязаных з атамам азоту адрозніваюць першасныя, другасныя і трацічныя аміны. Па тыпу арганічнай групы, звязанай з азотам, адрозніваюць аліфатычныя і араматычныя аміны (магчымы і змешаныя варыянты)[1].
Уласцівасці
Аміны з'яўляюцца арганічнымі асновамі. Водныя растворы праяўляюць шчолачную рэакцыю. З мінеральнымі кіслотамі аміны ўтвараюць солі.
Зноскі
Літаратура
- Хімічны слоўнік навучэнца: Дапам. для вучняў / Б. Н. Качаргін, В. М. Макаррэўскі, Л. Я. Гарнастаева, В. С. Аранская. — Мн.: Народная асвета, 2003. — С. 27—29. — 287 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-12-0621-8.
Спасылкі
- Амины // Энцыклапедыя Кругасвет (руск.)
- Амины // ХиМиК.ру (руск.)
- Амины(недаступная спасылка) // Российская энциклопедия по охране труда: В 3 т. — 2-е изд., перераб. и доп. — М.: Изд-во НЦ ЭНАС, 2007. (руск.)
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Аміны
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.