Амар Хасан Ахмед аль-Башыр
араб. عمر حسن أحمد البشير‎‎
3-і прэзідэнт Судана 16 кастрычніка 1993 — 11 красавіка 2019
Папярэднік	пасада адноўлена Ахмед Алі аль-Міграні
Пераемнік	Авад бэн Ауф
Старшыня Савета камандавання рэвалюцыі нацыянальнага выратавання Судана 30 чэрвеня 1989 — 16 кастрычніка 1993
Папярэднік	пасада заснавана
Пераемнік	пасада скасавана
Міністр абароны Судана 30 чэрвеня 1989 — 16 кастрычніка 1993
Нараджэнне	1 студзеня 1944(1944-01-01)[1] (80 гадоў) Хош Банага[d], Ніл, Англа-Егіпецкі Судан[d], Злучанае каралеўства Вялікабрытаніі і Ірландыі
Жонка	Фаціма Халід
Веравызнанне	суніты
Партыя	National Congress Party[d]
Адукацыя	Sudanese Military College[d] Егіпецкая ваенная акадэмія[d]
Дзейнасць	палітык
Гады службы	1966—2010
Прыналежнасць	Судан
Род войскаў	паветрана-дэсантныя войскі[d]
Званне	палкоўнік[2]
Камандаваў	Узброеныя сілы Судана
Бітвы	Вайна Суднага дня[d] Другая грамадзянская вайна ў Судане Дарфурскі канфлікт Першая кангалезская вайна Heglig Crisis[d]
Узнагароды
Сайт	albashir.sd (ар.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Амар Хасан Ахмед аль-Башыр (араб. عمر حسن أحمد البشير‎‎; 1 студзеня 1944) — суданскі ваенны і дзяржаўны дзеяч, Прэзідэнт Судана (1993—2019).

Біяграфія

Ветэран араба-ізраільскай вайны 1973 года.

Прыйшоў да ўлады ў выніку вайсковага перавароту ў 1989 годзе. За гады праўлення аль-Башыра Судан падвергнуўся ісламізацыі дзяржапарату і ператварыўся ў краіну-ізгоя, бо некаторы час хавала Усаму бін Ладэна (1991—1996) і была абвінавачаная ў этнічных чыстках у правінцыі Дарфур.

Амар аль-Башыр рэгулярна фігураваў у спісах самых жорсткіх дыктатараў свету^[3]. 21 ліпеня 2008 Міжнародны крымінальны суд выдаў ордар на арышт яго па абвінавачванні ў генацыдзе ў сувязі з канфліктам у Дарфуры ахвярамі якога сталі сотні тысяч чалавек. Такім чынам аль-Башыр стаў першым дзеючым кіраўніком дзяржавы, супраць якога было вылучана абвінавачанне органам міжнароднай юстыцыі.

У 2011 годзе Паўднёвы Судан абвясціў незалежнасць ад Судана.

З снежня 2018 года ў Судане пачаліся пратэсты супраць рэзкага павышэння цэнаў на хлеб, але неўзабаве пратэстны рух накіраваўся супраць аўтарытарнага кіраўніка краіны. У лютым 2019 г. аль-Башыр абвесціў у краіне надзвычайнае становішча, абмежаваў свабоду сходаў, распусціў Кабмін і ўвёў у краіне рэжым надзвычайнага становішча на год. 6 красавіка тысячы актывістаў выйшлі на вуліцы сталіцы Судана Хартума з патрабаваннямі адстаўкі прэзідэнта. Пратэстоўцаў адагналі ад прэзідэнцкага палаца пры дапамозе слёзацечнага газу^[4].

11 красавіка 2019 года армія Судана здзейсніла ў краіне пераварот. Вайскоўцы вырашылі зняць з усіх пасадаў Амара аль-Башыра, што кіраваў краінай 25 гадоў, і разагнаць урад^[5].

Як заявілі часовыя ваенныя ўлады краіны, аль-Башыр не будзе выдадзены Міжнароднаму крымінальнаму суду ў Гаазе, але паўстане перад судом на радзіме^[6].

Зноскі