Аляскінскі хрыбет (англ.: Alaska Range) — адносна вузкі горны хрыбет на поўдні Аляскі, у Ціхаакіянскім поясе Кардыльераў Паўночнай Амерыкі (ЗША). Даўжыня каля 1000 км. Сярэдняя вышыня каля 3000 м, найбольшая — 6191 м (гара Мак-Кінлі, самая высокая вяршыня Паўночнай Амерыкі).
Геаграфія
Хрыбет распасціраецца ад возера Кларк на паўднёвым захадзе да ракі Белай на канадскай тэрыторыі Юкан на паўднёвым усходзе. З’яўляецца часткай Ціхаакіянскага вулканічнага кальца і Дэналійскага разлому, які праходзіць уздоўж паўднёвага краю хрыбта. У самым хрыбце вулканаў няма.
Аляскінскі хрыбет — важны клімата- і водападзел. На паўднёвых увільготненых схілах да вышыні 800 м яловыя лясы, вышэй — вечныя снягі, буйныя ледавікі; на паўночных больш сухіх схілах мяжа лесу павышаецца да 1000—1200 м, вышэй — горныя тундры.
Восевая частка хрыбта складзена з інтрузіўных (пераважна гранадыярытаў), па краях — з асадкавых парод. Схілы стромкія, моцна расчлянёныя.
Самыя высокія вяршыні
![](../I/MountMcKinley_BA.jpg.webp)
![](../I/Alaska_Range_Glacier.jpg.webp)
Мак-Кінлі — вышыня 6194 м
- Фаракер — 5304 м
- Хантэр — 4442 м
- Хэйес — 4216 м
- Сільвертроун — 4029 м
- Дебара — 3761 м
- Хангінгтан — 3730 м
- Расэл — 3557 м
Этымалогія назвы
Назва «Аляскінскі хрыбет» упершыню была ўжыта ў 1869 годзе натуралістам Далам (англ.: W.H. Dall).
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.1: А - Аршын / Рэдкал.: Г.П.Пашкоў і інш. - Мн.: БелЭн, 1996. - 552 с.: іл.
Спасылкі
- Аляскінскі хрыбет
- Peakware.com Архівавана 12 кастрычніка 2012.