Аляксандр Ян Масевіч | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() Герб «Копач» | |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Шыман Караль Агінскі | ||||||
Пераемнік | Міхал Сясіцкі | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Ян Станіслаў Курч | ||||||
Пераемнік | Эльяш Міхал Рымвід | ||||||
|
|||||||
Смерць | 12 сакавіка 1697[1] | ||||||
Род | Масевічы | ||||||
Жонка | Кацярына з Млондскіх[d][1] |
Аляксандр Ян Масевіч (? — 12 сакавіка 1697) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага, мсціслаўскі ваявода (з 1690).
Паходзіў з незаможнага шляхецкага роду герба «Копач» (зменены). У маладосці на вайсковай службе ў Сапегаў. Ваяваў супраць украінскіх казакоў, супраць шведаў пад Варшавай (1656). У 1658 у якасці камісара гетмана Паўла Яна Сапегі ўдзельнічаў у складанні інвентара Ляхавіцкага замка.
У 1659—1661 падстараста Рэтаўскага цівунства, што належала Сапегу. Лідскі пісар гродскі ў 1660-х гадах, пісар земскі з 1671, харунжы з 1680, маршалак з 1684, мсціслаўскі ваявода з 1690; цівун шадаўскі з 1674, дэпутат Трыбунала ВКЛ у 1667, пасол на соймы 1668, 1677, 1683, 1685 (на трох апошніх абіраўся ў склад Скарбовага Трыбунала ВКЛ), 1688, 1689, маршалак Трыбунала ВКЛ у 1691.
У 1669 удзельнічаў у выбарах караля польскага і вялікага князя літоўскага Міхала Вішнявецкага, у 1674 — Яна III Сабескага.
У пачатку 1670-х гадоў маршалак двара Казіміра Яна Сапегі. Удзельнічаў у Хоцінскай бітве 1673. На сойме 1683 абраны ў склад камісіі па перагаворах з Расіяй (пасяджэнні праходзілі ў Кадзіне). З пераходам у 1680-х гадах Сапегаў у апазіцыю да каралеўскага двара Масевіч стаў адным з лідараў сапегаўскага лагера на соймах Рэчы Паспалітай.
Меў маёнткі ў Лідскім павеце.
Зноскі
- 1 2 Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego : spisy. T. 9, Województwo mścisławskie XVI-XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: 2019. — С. 195. — ISBN 978-83-65880-76-5
Літаратура
- Масевіч Аляксандр Ян // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Т. У. Бялова (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2010. — Т. 3: Дадатак. А — Я. — С. 342. — 696 с. — ISBN 978-985-11-0487-7 (т. 3), ISBN 985-11-0315-2.