Аляксандр Дзмітрыевіч Балашоў
Партрэт Аляксандра Дзмітрыевіча Балашова працы Джорджа Доу. Ваенная галерэя Зімовага палаца, Дзяржаўны Эрмітаж (Санкт-Пецярбург)
Партрэт Аляксандра Дзмітрыевіча Балашова
працы[2] Джорджа Доу. Ваенная галерэя Зімовага палаца, Дзяржаўны Эрмітаж (Санкт-Пецярбург)
Сцяг3-і міністр паліцыі
15 (27) кастрычніка 1819 — 4 (16) лістапада 1819
Папярэднік Сяргей Кузьміч Вязміцінаў
Пераемнік няма
Сцяг1-ы міністр паліцыі
25 ліпеня (6 жніўня) 1810 — 28 сакавіка (9 красавіка) 1812
Папярэднік няма
Пераемнік Сяргей Кузьміч Вязміцінаў
Сцяг21-ы Санкт-Пецярбургскі генерал-губернатар
2 (14) лютага 1809 — 28 сакавіка (9 красавіка) 1812
Папярэднік Дзмітрый Іванавіч Лабачоў-Растоўскі
Пераемнік Міхаіл Андрэевіч Міларадавіч
Нараджэнне 13 (24) ліпеня 1770
Смерць 8 (20) мая 1837 (66 гадоў)
Месца пахавання
Род Балашовы
Бацька Дзмітрый Іванавіч Балашоў
Маці Матрона Іванаўна Чапліна
Жонка Наталля Антыпатраўна Канаўніціна (памерла ў 1806 годзе), Кацярына Пятроўна Бекетава (1779—1823)
Дзеці сыны: Дзмітрый, Пётр, Аляксандр, Іван
дачка: Ганна
Адукацыя
Дзейнасць суддзя, палітык
Ваенная служба
Гады службы 1791—1834
Прыналежнасць  Расійская імперыя
Званне генерал ад інфантэрыі
Бітвы
Узнагароды
Ордэн Святога Аляксандра Неўскага
Ордэн Святога Аляксандра Неўскага
Ордэн Святога Уладзіміра I ступені
Ордэн Святога Уладзіміра I ступені
Ордэн Святога Уладзіміра III ступені
Ордэн Святога Уладзіміра III ступені
Ордэн Святога Георгія IV ступені
Ордэн Святога Георгія IV ступені
Ордэн Святой Ганны I ступені з дыяментамі
Ордэн Святой Ганны I ступені з дыяментамі
Ордэн Святой Ганны III ступені
Ордэн Святой Ганны III ступені

Медалі:

Сярэбраны медаль «У памяць Айчыннай вайны 1812 года»Бронзавы медаль «У памяць Айчыннай вайны 1812 года»

Замежныя:

Ордэн Чырвонага арла 1-й ступені
Ордэн Чырвонага арла 1-й ступені
Ордэн Цэрынгенскага льва
Ордэн Цэрынгенскага льва
Кавалер Ваеннага ордэна Максіміліяна Іосіфа (Баварыя)
Кавалер Ваеннага ордэна Максіміліяна Іосіфа (Баварыя)
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Аляксандр Дзмітрыевіч Балашоў (13 (24) ліпеня 1770, Масква — 8 (20) мая 1837, Кранштат) — рускі дзяржаўны дзеяч, генерал-ад’ютант (1809). У 1804—1807 маскоўскі, у 1808—1809 пецярбургскі обер-паліцмайстар, у 1809—1810 пецярбургскі ваенны губернатар. У 1810—1812 і ў 1819 — міністр паліцыі. У 1810 — член Дзяржаўнага Савета.

Пачаў службу ў лейб-гвардыі Ізмайлаўскім палку, але з-за адсутнасці сродкаў перавёўся ў армію; у 1799 годзе быў прызначаны камендантам Омска; у наступным годзе выключаны са службы, але неўзабаве прызначаны рэвельскім ваенным губернатарам. Прабыўшы нядоўга ў адстаўцы, Балашоў быў прызначаны маскоўскім обер-паліцмайстарам, затым генерал-крыгскамісарам, пецярбургскім ваенным губернатарам, сленам Дзяржаўнага Савета і міністрам паліцыі (1810).

Перад Айчыннай вайной 1812 г. ён суправаджаў імператара Аляксандра ў Вільню і даставіў Напалеону пісьмо цара. Існуе легенда, што на пытанне Напалеона: «якая бліжэйшая дарога ў Маскву ?», ён адказаў: «па якой Карл XII ішоў на Палтаву». З 1816 года Балашоў быў «па асобаму даручэнню» у свіце гасудара, а з 1819 года па 1828 год быў генерал-губернатарам Арлоўскай, Тульскай, Разанскай, Тамбоўскай і Варонежскай губерніяў.

Зноскі

  1. Государственный Эрмитаж. Западноевропейская живопись. Каталог / под ред. В.Ф. Левинсона-Лессинга; ред. А.Е. Кроль, К.М. Семенова. — 2-е издание, переработанное и дополненное. — Л.: Искусство, 1981. — Т. 2. — С. 251, кат.№ 7837. — 360 с.
  2. ↑ Государственный Эрмитаж. Западноевропейская живопись. Каталог / под ред. В.Ф. Левинсона-Лессинга; ред. А.Е. Кроль, К.М. Семенова. — 2-е издание, переработанное и дополненное. — Л.: Искусство, 1981. — Т. 2. — С. 251, кат.№ 7837. — 360 с.
  3. 1 2 Балашов Александр Дмитриевич // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.