Футбол
Альберта Аквілані
Агульная інфармацыя
Мянушка Маленькі прынц (Il Principino)
Нарадзіўся 7 ліпеня 1984(1984-07-07)[1][2] (39 гадоў)
Грамадзянства  Італія
Рост 186 см
Вага 77 кг
Пазіцыя паўабаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб завяршыў кар’еру
Маладзёжныя клубы
1999—2003 Італія Рома
Клубная кар’ера[* 1]
2002—2009 Італія Рома 102 (9)
2003—2004 →  Італія Трыесціна 41 (4)
2009—2012 Англія Ліверпул 18 (1)
2010—2011 →  Італія Ювентус 33 (2)
2011—2012 →  Італія Мілан 23 (1)
2012—2015 Італія Фіярэнціна 81 (13)
2015—2016 Партугалія Спортынг 19 (3)
2016—2017 Італія Пескара 9 (1)
2017 →  Італія Сасуола 16 (0)
2017—2018 Іспанія Лас-Пальмас 21 (0)
Нацыянальная зборная[* 2]
2000 Італія Італія (да 15) 8 (0)
2000—2001 Італія Італія (да 16) 13 (0)
2001 Італія Італія (да 17) 2 (0)
2002 Італія Італія (да 18) 6 (0)
2001—2003 Італія Італія (да 19) 14 (0)
2003 Італія Італія (да 20) 2 (1)
2004—2007 Італія Італія (да 21) 19 (5)
2006—2014 Італія Італія 38 (5)
Узнагароды і медалі
Кубкі канфедэрацый
Бронза Бразілія 2013
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 25 жніўня 2019.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 9 жніўня 2015
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Альберта Аквілані (італ.: Alberto Aquilani; нар. 7 ліпеня 1984, Рым) — былы італьянскі футбаліст, паўабаронца. Ігрок нацыянальнай зборнай Італіі (2006—2014).

Клубная кар’ера

«Рома»

Займаўся ў школе «Спес Мантэсакра», дзе быў заўважаны скаўтамі «Ромы». Выступаў за «Рому» на юнацкім узроўні. У сакавіку 2001 года перспектыўнага іграка спрабавалі набыць «Чэлсі» і «Арсенал», але ён аддаў перавагу застацца ў «Роме». 17 снежня 2002 года Аквілані правёў свой першы матч за асноўную каманду «Ромы» — адказны матч Кубка Італіі супраць «Трыесціна» (1:1; 4:1 пен.). 10 мая 2003 года дэбютаваў у Серыі A ў матчы супраць «Тарына» (3:1). Сезон 2003/04 Аквілані правёў у арэндзе ў «Трыесціне», якая з’яўлялася серадняком Серыі B, там ён быў ігракоі асноўнага складу (41 гульня, 4 галы), і яго гульня за гэтую каманду была высока ацэненая спецыялістамі. Пасля вяртання ў «Рому» ён пачаў рэгулярна выходзіць на поле і паказваў нядрэнную гульню, аднак прапусціў нямала гульняў з-за траўмаў. Выйграў з клубам два Кубкі Італіі, змагаўся за высокія месцы ў Серыі A, гуляў у еўракубках. Правёў за каманду 147 матчаў (з іх 102 у Серыі A), забіў 15 галоў (9 у Серыі A).

«Ліверпул»

Улетку 2009 года ў прэсе з’явіліся паведамленні аб тым, што Аквілані можа перайсці з «Ромы» ў «Ліверпул», які шукаў замену Хабі Алонса, які быў блізкі да пераходу ў мадрыдскі «Рэал»[3]. 6 жніўня было апублікавана афіцыйнае паведамленне аб тым, што прынцыповае пагадненне паміж клубамі пра трансфер дасягнута, пасля чаго «чырвоныя» атрымалі магчымасць весці перамовы з самім Альберта. 7 жніўня «Ліверпул» пацвердзіў, што ігрок паспяхова прайшоў медагляд, і кантракт з ім падпісаны[4]. 13 жніўня было абвешчана, што ў новай камандзе Альберта атрымаў чацвёрты нумар, які да яго насіў Самі Хююпія. Аднак, з-за траўм Аквілані не здолеў замацавацца ў Англіі. Улетку 2010 года новы трэнер «Ліверпула» Рой Ходжсан заявіў, што Аквілані можа вярнуцца на радзіму на правах арэнды.

«Ювентус»

21 жніўня 2010 года «Ліверпул» і «Ювентус» дасягнулі пагаднення аб гадавой арэндзе іграка. 25 жніўня Аквілані падпісаў кантракт з «б’янканеры» на год з магчымасцю прыярытэтнага права выкупу футбаліста па заканчэнні сезона 2010/11 за € 16 млн[5]. 24 чэрвеня 2011 года агент іграка заявіў, што Аквілані вернецца ў «Ліверпул», таму што «Ювентус» не будзе выкупляць яго кантракт у англічан[6].

«Мілан»

24 жніўня 2011 года Аквілані на правах арэнды перайшоў з «Ліверпула» ў «Мілан» з магчымасцю выкупу правоў на іграка за € 6 млн[7].

«Фіярэнціна»

3 жніўня 2012 года ігрок падпісаў кантракт з «Фіярэнцінай» тэрмінам на 3 гады. 26 студзеня 2014 аформіў свой першы ў кар’еры хет-трык (у браму «Джэноа», выніковы лік 3:3). Па заканчэнні тэрміну кантракта ўлетку 2015 года не стаў яго падаўжаць і пакінуў клуб у статусе свабоднага агента.

«Спортынг»

У жніўні 2015 года падпісаў трохгадовы кантракт з партугальскім «Спортынгам»[8].

«Пескара»

У жніўні 2016 года вярнуўся ў Італію, стаўшы іграком «Пескары». У снежні 2016 года быў аддадзены ў арэнду ў «Сасуола»[9]. Па заканчэнні сезона 2016/17, пакінуў «Пескару» у якасці свабоднага агента.

«Лас-Пальмас»

У жніўні 2017 года стаў іграком іспанскага клуба «Лас-Пальмас»[10]. Па выніках сезона 2017/18 «Лас-Пальмас» страціў месца Ла Лізе, і ў ліпені 2018 года кантракт з паўабаронцам быў разарваны[11].

У чэрвені 2019 года, пасля года без клуба, абвясціў аб завяршэнні кар’еры.

Міжнародная кар’ера

Альберта мае вялікі досвед выступаў за юнацкія зборныя Італіі розных узростаў. У 2003 годзе выйграў чэмпіянат Еўропы да 19 гадоў, правёў усе пяць матчаў фінальнай стадыі турніру, забіў адзін гол, быў адным з вядучых ігракоў каманды.

15 лістапада 2006 года правёў свой першы матч за дарослую зборную краіны, супраць Турцыі (1:1). Быў іграком асноўнага складу моладзевай зборнай на моладзевым чэмпіянаце Еўропы 2007, забіў 2 галы на турніры. Удзельнічаў у складзе зборнай Італіі ў чэмпіянаце Еўропы 2008, правёў два матчы з чатырох. 15 кастрычніка 2008 года адкрыў лік сваім галам за нацыянальную зборную, зрабіўшы дубль у матчы адборачнага турніру чэмпіянату свету 2010 з чарнагорцамі (2:1).

Дасягненні

Рома:

Італія (да 19):

  • Чэмпіён Еўропы: 2003

Зноскі

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.