Аквінкум (Aquincum) — старажытны горад, які быў размешчаны на паўночна-ўсходніх межах Паноніі, правінцыі Рымскай імперыі. Руіны горада знаходзяцца на тэрыторыі сучаснай сталіцы Венгрыі горада Будапешта.
Першапачаткова як кельцкае паселішча, Аквінкум служыў у якасці старажытнарымскага ваеннага лагера, быўшы часткай абарончай сістэмы, якая ахоўвала межы Рыма. Каля 41-54 гг. у горад прыбыў атрад конніцы колькасцю 500 чалавек, а ўжо да 89 года тут быў размешчаны рымскі легіён, колькасцю ў 6000 чалавек. Паступова з крэпасці вырас горад, і пасля рэарганізацыі Паноніі рымлянамі ў 106 годзе стаў сталіцай Ніжняй Паноніі. Да канца II стагоддзя Аквінкум насяляла каля 30-40 тыс. жыхароў, горад займаў значную частку тэрыторыі сучаснага раёна Будапешта Обуда.
Людзі, якія пражывалі ў паселішчы, карысталіся такімі дасягненнямі імперыі як цэнтральнае ацяпленне ў дамах і грамадскія лазні, у горадзе будавалі палацы і амфітэатры грамадскага прызначэння.
У Аквінкуме захавалася два амфітэатры: вялікі Ваенны амфітэатр (Амфітэатр легіянераў, размяшчаецца за некалькі кіламетраў на поўдзень ад асноўнай часткі Аквінкума) і малы Грамадзянскі амфітэатр.
Руіны старажытнага рымскага паселішча можна знайсці і ў іншых частках Будапешта, напрыклад, у Пешце размешчаны рэшткі Контр-Аквінкума.
У 2002 годзе Аквінкум разам з Будайскай крэпасцю і праспектам Андрашы ўключаны ў Спіс Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА.
Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 400 рус. • англ. • фр. |