Rod Laver Arena ноччу

Адкрыты чэмпіянат Аўстраліі па тэнісу (англ. Australian Open Tennis Championships) — адзін з чатырох турніраў Вялікага шлема, цяпер які праводзіцца ў аўстралійскім горадзе Мельбурн на кортах мясцовага спартыўнага комплексу «Мельбурн Парк». Асноўныя сеткі спаборніцтва традыцыйна праводзяць у двухтыднёвы адрэзак у канцы студзеня — пачатку лютага, выяўляючы пераможцаў у дзевяці разрадах: у пяці — у дарослых і чатырох — у старшых юніёраў.

Арганізатар турніру — Tennis Australia. З 1988 года гульнявым пакрыццём з'яўляецца адна з мадыфікацый хардавага корта.

Гісторыя

Margaret Court Arena на Адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі. На заднім плане — Rod Laver Arena

Турнір быў упершыню у Мельбурне у 1905 і меў назву «Чэмпіянат Аўстралазіі» (англ. The Australasian Championships). У ім брало ўдзел 17 спартсменаў, а на фінальным матчы прысутнічала 5 тыс. гледачоў. У 1927 годзе турнір змянілі назву на «Чэмпіянат Аўстраліі» (Australian Championships). У 1969 годзе ён стаў адкрытым для прафесіяналаў і атрымаў сваю цяперашнюю назву.

Пачынаючы з 1905 года, чэмпіянат праводзіўся ў шасці розных месцах:

У 1972 годзе было вырашана праводзіць турнір у адным і тым жа горадзе кожны год. Месцам баўлення былі выбраны травяныя корты Тэніснага клуба Куйёнг (Kooyong Lawn Tennis Club), прыгарада Мельбурна. Пазней клуб Куйёнг стаў цесны для турніру, які хутка рос. Да пачатку правядзення чэмпіянату 1988 года было завершана будаванне новага тэніснага комплексу Мельбурн Парк (Melbourne Park, што быў Фліндарс Парк, Flinders Park), куды і было перанесена правядзенне турніру ў тым годзе. Перасоўванне было значным поспехам — наведанне матчаў неадкладна вырасла, і турнір 1988 года наведала на 90 % больш за гледачоў (266 436), чым у папярэднім годзе ў Куйёнг (140 000).

Апроч праблем са стадыёнам у Куйёнге (дзе, апроч іншага, існаваў нахіл глебы, з-за якога гульцам на адным боку галоўнага корта даводзілася пры выйсці да сеткі даслоўна падымацца ў гару), на папулярнасць Адкрытага чэмпіянату Аўстраліі пад канец 1970-х і пачатку 1980-х гадоў адмоўна ўплывала прафесіяналізацыя тэніса. Вядучыя гульцы тым часам зараблялі ўжо гэтак буйныя сумы, што маглі сабе дазволіць прапусціць нават турнір Вялікага шлема з-за таго, што падарожжа на яго азначала пропуск калядных і навагодніх свят. Крыс Эверт прапусціла гэты турнір шэсць разоў падрад на піку кар'еры, Марціна Наўрацілава — чатыры разы; Бёрн Борг аніразу не прыняў удзелы ў Адкрытым чэмпіянаце Аўстраліі пасля 1974, а Джымі Конарс пасля 1975 года. У выніку пераможцамі Адкрытага чэмпіянату Аўстраліі рабіліся гульцы, якія ні на адным іншым турніры Вялікага шлема не маглі б прэтэндаваць на перамогу: у жаночым адзінкавым разрадзе ў 1978 годзе перамагла Крыс О'Ніл, а ў 1979 годзе Барбара Джордан, у мужчынскім адзінкавым разрадзе ў 1980 годзе быў першым Браян Цічэр. У звязку з планамі арганізацыі двухтыднёвага супертурніру ў Фларыдзе, паўстала пагроза, што ён можа выцесніць мельбурнскае спаборніцтва са спіса турніраў Вялікага шлема. Таму, каб спрасціць прыцягненне элітных гульцоў на Адкрыты чэмпіянат Аўстраліі, пасля турніру ў студзені 1977 года быў прынята развязак перанесці час правядзення на канец лістапада і пачатак снежня. Таму ў 1977 годзе чэмпіянат быў праведзены другі раз — у снежні. У гэтым месяцы яго працягнулі ўладкоўваць і ў наступныя гады. Пачынальна з 1987 года турнір ізноў перанеслі на студзень, таму ў 1986 годзе чэмпіянат не праводзіўся.[1]

Зноскі

  1. ↑ Feinstein. — 1992. — P. 47-48. — ISBN 978-0-307-80096-1.

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.