| Авероэс | |
|---|---|
| араб. ابن رُشد | |
 Ібн Рушд на карціне XIV стагоддзя | |
| Дата нараджэння | 14 красавіка 1126[1] |
| Месца нараджэння | |
| Дата смерці | 10 снежня 1198[1] (72 гады) |
| Месца смерці | |
| Род дзейнасці | філосаф, урач, астраном, суддзя, настаўнік, пісьменнік |
| Навуковая сфера | Islamic philosophy[d], астраномія, aqidah[d], fiqh[d], медыцына, мовазнаўства, матэматыка, Ilm al-Kalam[d] і геаграфія |
 Цытаты ў Вікіцытатніку | |
 Творы ў Вікікрыніцах | |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Абу-ль-Валід Мухамад ібн Ахмад ібн Рушд, латынізавана (з яўрэйскае) — Аверо́эс (араб. Ibn Rushd) (1126, Кордава — 10 снежня 1198, Маракеш) — арабскі філосаф і лекар, прадстаўнік арабскага арыстацелізму.
У гісторыі філасофіі А. застаецца як перакладчык і праніклівы каментатар твораў Арыстоцеля. Працы А. адыгралі важкую ролю ў азнаямленні Заходняй Еўропы з ідэямі Арыстоцеля. Большая частка працаў А. захавалася ў лацінскіх перакладах.
Іншыя творы: філасофскі трактат "Абвяржэнне абвяржэння" (Tahafut al-Tahafut), медыцынскі трактат Кітаб аль-каллійат (латынізавана"Colliget").
філасофскія погляды А. вызначаліся схільнасцю да рацыяналізму. Прапанаваны ім падзел на рэлігію рацыянальную (для абраных) і алегарычна-вобразную (для паспалітага люду) стаўся крыніцаю тэорыі дваістай ісціны. Адмаўляў бяссмерце душы. Грамадскія ідэалы А. грунтаваліся на платонавай "Дзяржаве".
Зноскі
- 1 2 3 4 Roux P. d. Nouveau Dictionnaire des œuvres de tous les temps et tous les pays — 2 — Éditions Robert Laffont, 1994. — Vol. 1. — P. 188. — ISBN 978-2-221-06888-5
Літаратура
- Heinrich Ritter, Geschichte der Philosophie, Bd. 1—12, Hamburg, 1829—1853.
- Fausto Lasinio, Studii sopra Averroe, I—V, Firenze, 1872—1874.
- Kogan, Barry S. (1985). Averroes and the Metaphysics of Causation. SUNY Press. ISBN 0-88706-063-3.
- Leaman, Olivier (1998). Averroes and his philosophy. Routledge. ISBN 0-7007-0675-5.
- Baffioni, Carmela (2004). Averroes and the Aristotelian Heritage. Guida Editori. ISBN 88-7188-862-6.