Іск — юрыдычны сродак абароны парушанага або аспрэчваемага суб’ектыўнага права.

У цывільным працэсе можа быць прад’яўлены любой зацікаўленай асобай (гл.ісцец) (фізічнай або юрыдычнай). Іск можа быць накіраваны на прысуджэнне адказчыка да ўчынення пэўных дзеянняў або ўстрымання ад неправамерных дзеянняў (вяртанне маёмасці, кампенсацыя страт, выплата аліментаў). на ўсталяванне наяўнасці або адсутнасці праваадносін (раздзел агульнай маёмасці, скасаванне шлюбу). Форма выяўлення іску — іскавая заява.

Гл. таксама

• Сустрэчны іск

Літаратура

• Іск // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — С. 330. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).
• Іск // Тлумачальны слоўнік беларускай мовы: У 5-ці т / АН БССР, Інстытут мовазнаўства імя Я. Коласа. — Мн.: Галоўная рэдакцыя Беларус. Сав. Энцыклапедыі, 1978. — Т. 2: Г — К / [рэдактар А. Я. Баханькоў]. — С. 560. — 765 с.
• Иск // Популярный юридический энциклопедический словарь / Редкол.: О. Е. Кутафин и др. — Москва: Большая Рос. энцикл.: РИПОЛ КЛАССИК, 2001. — С. 298—299. — 796, [3] с.; 17 см. — ISBN 5-85270-165-3 (БРЭ). (руск.)