Ісакрат
Род дзейнасці аратар, пісьменнік
Дата нараджэння 436 да н.э.[1]
Месца нараджэння
Дата смерці жнівень 338 да н.э.
Месца смерці
Грамадзянства
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ісакрат (436 да н.э.-338 да н.э.) — старажытнагрэчаскі прамоўца, настаўнік рыторыкі і публіцыст. Стваральнік тэорыі класічнай антычнай прозы, увёў падзел на мовы паэтычную і празаічную. Каля 390 да н.э. заснаваў у Афінах школу рыторыкі — прататып агульнаадукацыйнай школы; яе праграму выклаў у прамовах супраць сафістаў. Прыхільнік прамакедонскай партыі і прапагандыст яе праграмы («Панегірык», 386; «Арэапагетык», 355; «Панафінейская прамова», 342—339). Лічыў манархію лепшай формай дзяржаўнага кіравання. Пасля разгрому грэкаў у 338 г. да н.э. каля Херанеі македонцамі на чале з Філіпам II Ісакрат скончыў жыццё самагубствам. Захавалася 21 яго прамова (у т.л. 6 судовых) і 9 лістоў.

Зноскі

  1. Любкер Ф. Isocrates // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 670–671.

Літаратура

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.