Імідазол
Выява хімічнай структуры
Выява малекулярнай мадэлі
Агульныя
Хім. формулаC3H4N2
Фізічныя ўласцівасці
Малярная маса68.08 г/моль
Шчыльнасць1.23 г/см³
Тэрмічныя ўласцівасці
Тэмпература плаўлення89-91 °C
Тэмпература кіпення256 °C
Класіфікацыя
Рэг. нумар CAS288-32-4
PubChem795
Рэг. нумар EINECS206-019-2
SMILES
RTECSNI3325000
ChemSpider773

Імідазол — арганічнае злучэнне класа гетэрацыклаў, пяцічленны цыкл з двума атамамі азоту і трыма атамамі вугляроду ў цыкле.

Уласцівасці

У незамешчаным імідазоле становішча 4 і 5 (атамы вугляроду) раўнацэнныя, з прычыны таўтамерыі.

Араматычнае злучэнне, рэагуе з солямі дыязонія (спалучэнне).

Нітруецца і сульфіруецца толькі ў кіслым асяроддзі у становішчы 4, галагены у шчолачным асяроддзі ўступаюць па становішчы 2, у кіслым - па становішчы 4.

Лёгка алкілуецца і ацылуецца па імінным N, раскрывае цыкл пры ўзаемадзеянні з растворамі моцных кіслот і пераксідаў.

На аснове імідазола вырабляюць розныя іонныя вадкасці.

Метады атрымання

Упершыню быў атрыманы Генрыхам Дэбюсам у 1858 г. кандэнсацыяй гліяксалю з аміякам і фармальдэгідам[1], гэты метад можа выкарыстоўвацца і ў сінтэзе замешчаных імідазолаў:

У лабараторнай практыцы імідазол сінтэзуюць дэкарбаксілаваннем 4,5-імідазолдыкарбонавай кіслаты, якую атрымоўваюць акісленнем бензімідазолу.

Зноскі

  1. ↑ , Heinrich Debus (1858). "Ueber die Einwirkung des Ammoniaks auf Glyoxal". Annalen der Chemie und Pharmacie. 107 (2): 199–208. doi:10.1002/jlac.18581070209.

Літаратура

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: Белэн, 1998. — 608 с.: іл. ISBN 985-11-0279-2


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.