Імрэ Макавец
Дата нараджэння	20 лістапада 1935(1935-11-20)[1][2]
Месца нараджэння	Будапешт, Каралеўства Венгрыя[3]
Дата смерці	27 верасня 2011(2011-09-27)[4][5][…] (75 гадоў)
Месца смерці	Будапешт, Венгрыя[6]
Месца пахавання	Фаркашрэці[d]
Грамадзянства	Венгрыя
Альма-матар	Будапешцкі ўніверсітэт тэхналогіі і эканомікі (1959)
Член у	Hungarian Art Academy[d]
Узнагароды	прэмія імя Кошута (1990) прэмія Міклаша Ібля[d] (1969) Мемарыяльная ўзнагарода Кёлчэя[d] (1999) Q56447491? (1999) Ганаровы грамадзянін Будапешта[d] (2011)
makovecz.hu
Медыяфайлы на Вікісховішчы

І́мрэ Ма́кавец (венг.: Makovecz Imre; 20 лістапада 1935, Будапешт — 27 верасня 2011, Будапешт^[7]) — венгерскі архітэктар, прадстаўнік арганічнай архітэктуры.

Біяграфія

Вучыўся ў Будапешцкім тэхнічным універсітэце. У працах Макаўца адчуваецца ўплыў Рудольфа Штэйнера, Антоніа Гаўдзі, Фрэнка Лойда Райта і венгерскага прадстаўніка югендстылю Эдзёна Лехнеры. Макавец праславіўся сваімі збудаваннямі антрапаморфнага характару, як, напрыклад, зала развітання на будапешцкіх могілках Фаркашрэт або Палац культуры Шарашпатака. Іншым знакамітым тварэннем архітэктара з'яўляецца рэдут у Сігетвары. Творчасць Макаўца атрымала сусветнае прызнанне ў 1970-80-я гады як кірунак постмадэрнізму. Макавец — аўтар венгерскага павільёна на Сусветнай выстаўцы ў Севільі.

• 
  Палац культуры ў Шарашпатаку
• 
  Факультэт гуманітарных навук Каталіцкага ўніверсітэта Петэра Пазманя ў Пілішчабе
• 
  Лютэранская царква ў Шыяфаку
• 
  Каталіцкая царква ў Пакшы

Зноскі

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Імрэ Макавец
• http://www.makovecz.hu/main.html Архівавана 26 студзеня 2010.
• Імрэ Макавец у Нямецкай нацыянальнай бібліятэцы (ням.)
• Каталіцкі ўніверсітэт Петэра Пазманя Архівавана 1 сакавіка 2009.
• Фотагалерэя прац Імрэ Макаўца Архівавана 18 лютага 2019.