| Іл-20 | |
|---|---|
 | |
| Тып | наземны разведчык[d] і Іл-18[d] |
| Распрацоўшчык | Авіяцыйны комлекс імя С. У. Ільюшына[d] |
| Вытворца | Q4192911? |
| Першы палёт | 21 сакавіка 1968 |
| Пачатак эксплуатацыі | 1969 |
| Эксплуатанты | Ваенна-паветраныя сілы СССР |
| Адзінак выраблена | 20 |
| Базавая мадэль | Іл-18[d] |
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Іл-20 (па кадыфікацыі NATO: Coot — «Лысуха») — савецкі самалёт радыёэлектроннай разведкі і радыёэлектроннай барацьбы, створаны на базе Іл-18. Ён лічыцца першым у Савецкім Саюзе самалётам разведвальнага тыпу.
Гісторыя
Першы палёт адбыўся 21 сакавіка 1968 года. У 1969 годзе быў завершаны цыкл выпрабаванняў.
Да 1974 года серыйна Іл-20 (уключаючы яго мадыфікацыі) вырабляўся на Маскоўскім авіяцыйным авіязаводзе «Сцяг Працы». Частка самалётаў была перабудавана з Іл-18Д.
Іл-20 не паступалі на ўзбраенне ніякіх авіяцыйных разведвальных або іншых падраздзяленняў УС СССР, а наўпрост замыкаліся на штаб флоту або акругі, г. зн. лічыліся ў часцях цэнтральнага падпарадкавання. Перыядычна самалёты выконвалі разведвальныя палёты (напрыклад, для разведкі ўздоўж памежнай паласы і дзяржаўнай мяжы), удзельнічалі ў розных вучэннях. Пасля ў выніку фізічнага і маральнага старэння разведапаратуры самалёты, якія засталіся ў страі, былі перароблены пад транспартна-пасажырскія і ўжываліся для перавозак грузаў і асабістага складу.
Апісанне
Наперадзе пасажырскай кабіны ўсталявана станцыя радыётэхнічнай разведкі і фотаапараты аэрафотаздымкі. Антэна радыёлакацыйнай станцыі знаходзіцца ў падфюзеляжнай гандоле. Таксама на Іл-20 усталявана станцыя дэталёвай радыётэхнічнай разведкі і апаратура радыёперахопу. У сярэдняй і пярэдняй частцы пасажырскай кабіны размяшчаюцца крэслы для шасці аператараў радыётэхнічных сістэм. Іл-20 адрозніваецца ад зыходнага самалёта меншай палётнай вагой, магутным рухавіком АІ-20М і павялічанай да 5,4 тыс. км далёкасцю палёту.
Начальнік бартавога разведвальнага комплекса (БРК) узначальвае аператарскі склад. Лётны экіпаж складаецца з пяці чалавек. Пакой адпачынку з простымі здвоенымі пасажырскімі крэсламі, гардэроб, буфет і туалет абсталяваны ў хвасце самалёта.
- Характарыстыкі
| Параметры | Значэнне |
|---|---|
| Размах крыла, м | 37.42 |
| Даўжыня самалёта, м | 35.90 |
| Вышыня самалёта, м | 10.17 |
| Плошча крыла, м² | 140.60 |
| Маса пустога самалёта, кг | 33760 |
| Максімальная ўзлётная маса, кг | 64000 |
| Тып рухавіка | 4 ТВД АІ-20М |
| Магутнасць, к. с. | 4х4250 |
| Максімальная хуткасць, км/г | 675 |
| Крэйсерская хуткасць, км/г | 620 |
| Практычная далёкасць, км | 6200 |
| Практычная столь, м | 10000 |
| Экіпаж, чал | 13 |
Мадыфікацыі
- Іл-18Д «Ігла» — самалёт радыётэхнічнай разведкі, трансфармавана адна машына.
- Іл-20М – самалёт радыётэхнічнай разведкі. Было выраблена дваццаць машын.
- Іл-18РТЛ – самалётны вымяральны пункт, прызначаны для выпрабаванняў ракетнай тэхнікі. Пераабсталявана адна машына.
- Іл-20М1 — машына з удасканаленым комплексам радыётэхнічнай разведкі.
- Іл-22 – паветраны камандны пункт, які мае спецсувязь. Пабудавана 14 самалётаў. У АКБ Мясішчава праводзілася мадэрнізацыя.
- Іл-20РТ — самалётны вымяральны пункт, прызначаны для выпрабаванняў ракетнай тэхнікі. Выраблена чатыры машыны.
- Іл-22М-11 — далейшая мадыфікацыя. Зрабілі 21 машыну.
- Іл-22М-15 — апошняя мадыфікацыя. Выпусцілі адзін самалёт, які дастаўся Казахстану пасля развалу СССР.
Эксплуатанты
- Былыя эксплуатанты
- Дзеючыя эксплуатанты
Расія (станам на 2016 год)
- Марская авіяцыя Расійскай Федэрацыі — 2 Іл-20РТ і 2 Іл-22.
- Паветрана-касмічныя сілы Расійскай Федэрацыі — 15 Іл-20М, 5 Іл-22 і 12 Іл-22М і 5 Іл-22.
Катастрофы
- Катастрофа Іл-20 у Сірыі (17 верасня 2018): у 27 км на захад ад горада Баніяс самалёт ПКС РФ са складу авіяцыйнай групы ПКС Расіі ў Сірыі быў выпадкова збіты СПА саюзнікаў, у выніку чаго загінула 15 чалавек.
Літаратура
- The Military Balance 2016, p. 193—195.
- Ильюшин Ил-20 // AVIA.PRO, 8 красавіка 2018.
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Іл-20