Лжэдзмітрый I | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
(афіцыйна — цар Дзмітрый Іванавіч) | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Каранацыя | 30 ліпеня (9 жніўня) 1605 | ||||||
Папярэднік | Фёдар II Гадуноў | ||||||
Пераемнік | Васіль Шуйскі | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
15?? |
||||||
Смерць |
17 (27) мая 1606 Масква |
||||||
Род | прэтэндаваў на прыналежнасць да Рурыкавічаў | ||||||
Жонка | Марына Мнішак | ||||||
Веравызнанне | Праваслаўе, прыняў каталіцтва | ||||||
Дзейнасць | манах, манарх, impostor | ||||||
Аўтограф | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ілжэдзмітрый I — афіцыйна называў сябе царэвіч (затым цар) Дзмітрый Іаанавіч, першы самаабвешчаны імператар Расіі, у зносінах з замежнымі дзяржавамі — Імператар Дзмітрый (лац.: Demetreus Imperator) (пам. 17 мая 1606) — цар Расіі з 1 чэрвеня 1605 г. па 17 (27) мая 1606) — першы з трох самазванцаў, якія называлі сябе сынамі Івана Грознага і прэтэндавалі на расійскі сталец (гл. таксама Ілжэдзмітрый II і Ілжэдзмітрый III). Прыйшоў да улады ў Маскве дзякуючы падтрымцы Жыгімонта Вазы, Канстанціна Васіля Астрожскага, Льва Сапегі, Чартарыйскіх, Мнішкаў і маскоўскіх баяр — ворагаў Гадуновых і Шуйскіх. Забіты пад час «народнага» паўстання у Маскве, справакаванага баярскімі групоўкамі, чуткамі і незадаволенасцю насельніцтва паводзінамі яго «каталіцкага» атачэння. Труп быў выстралены «ў бок Літвы адкуль прыйшоў».
Зноскі
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 7: Застаўка — Кантата / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 7. — 604 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7).