Іван Яфімавіч Пятроў
руск.: Иван Ефимович Петров
Дата нараджэння 18 (30) верасня 1896
Месца нараджэння
Дата смерці 7 красавіка 1958(1958-04-07)[1] (61 год)
Месца смерці
Месца пахавання
Альма-матар
Грамадзянства
Прыналежнасць  Расійская імперыя,  СССР
Род войскаў Рабоча-Сялянская Чырвоная Армія
Гады службы 1917—1958
Званне Генерал арміі
Бітвы/войны Грамадзянская вайна, Вялікая Айчынная вайна
Узнагароды і званні
Медаль «Залатая Зорка»
Ордэн ЛенінаОрдэн ЛенінаОрдэн ЛенінаОрдэн Леніна
Ордэн ЛенінаОрдэн Чырвонага СцягаОрдэн Чырвонага СцягаОрдэн Чырвонага Сцяга
Ордэн Чырвонага СцягаОрдэн Суворава I ступеніОрдэн Кутузава I ступеніОрдэн Чырвонай Зоркі
Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
Медаль «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі»
Медаль «XX гадоў Рабоча-Сялянскай Чырвонай Арміі»
Медаль «За абарону Каўказа»
Медаль «За абарону Каўказа»
Медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»
Медаль «За ўзяцце Берліна»
Медаль «За ўзяцце Берліна»
Медаль «За вызваленне Прагі»
Медаль «За вызваленне Прагі»
Аўтограф Выява аўтографа
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іван Яфімавіч Пятроў (18 (30) верасня 1896, Трубчэўск, Арлоўская губерня — 7 красавіка 1958, Масква) — савецкі военачальнік, генерал арміі. Герой Савецкага Саюза (1945).

Біяграфія

І. Я. Пятроў нарадзіўся ў горадзе Трубчэўск Арлоўскай губерні (зараз у Бранскай вобласці Расіі). У 1916 г. скончыў гімназію ў Карачаеве[2]. З 1917 г. у арміі, у студзені 1917 г. паступіў у Аляксееўскае юнкерскае вучылішча (Масква) і скончыў яго ў чэрвені 1917 г. Праходзіў службу ў Астрахані ў чыне прапаршчыка, быў звольнены па стану здароўя[2]. У Чырвонай Арміі з 1918 г. (уступіў дабравольцам). Удзельнік грамадзянскай вайны (удзельнічаў у баях пад гарадамі Сызрань, Самара, Мелекес, Сімбірск, на Заходнім фронце[2]). Увесну 1922 г. быў накіраваны ў Сярэднеазіяцкую ваенную акругу, дзе праходзіў службу на пасадах ваенкома 63-го кавалерыйскага палка, ваенкома брыгады, ваенкома штаба дывізіі, камандзіра асобнай кавалерыйскай брыгады, камандзіра асобнай брыгады, камандзіра 1-й Туркестанскай стралковай дывізіі і інш[2].
У 1926 і 1931 гг. скончыў курсы ўдасканалення камсаставу. З 3 верасня 1932 па 23 чэрвеня 1940 года І. Я. Пятроў на пасадах начальніка і ваеннага камісара Аб'яднанай Сярэднеазіяцкай Чырванасцяжнай ваеннай школы імя У. І. Леніна ў Ташкенце. Пазней займаў пасады камандзіра 194-й стралковай дывізіі, інспектара пяхоты Сярэднеазіяцкай ваеннай акругі, камандзіра 27-га механізаванага корпуса[2].

Вялікая Айчынная вайна

Падчас Вялікай Айчыннай вайны генерал-маёр І. Я. Пятроў з ліпеня па кастрычнік 1941 г. камандзір 25-й Чапаеўскай стралковай дывізіі на Паўднёвым фронце, у кастрычніку 1941 — ліпені 1942 г. і лістападзе 1943 — лютым 1944 г. камандуючы Прыморскай арміі, у жніўні — кастрычніку 1942 г. камандуючы 44-й арміяй, у кастрычніку 1942 — сакавіку 1943 г. Чарнаморскай групы войскаў Закаўказскага фронту, сакавіку — красавіку 1943 г. Паўночка-Каўказскага фронту, у красавіку — чэрвені 1944 г. 2-га Беларускага фронту, у жніўні 1944 — сакавіку 1945 г. 4-га Украінскага фронту, красавіку — чэрвені 1945 г. 1-га Украінскага фронту. Удзельнік і адзін з кіраўнікоў абароны Адэсы (1941), Севастопаля (1941—1942). Удзельнік Берлінскай і Пражскай наступальных аперацый.

Пасляваенны перыяд

Пасля вайны І. Я. Пятроў займаў камандныя і штабныя пасады ў Савецкай Арміі (камандуючы войскамі Туркестанскай ваеннай акругі, першы намеснік ваеннага інспектара Савецкай Арміі, начальнік Галоўнага ўпраўлення баявой і фізічнай падрыхтоўкі Узброеных Сіл СССР, намеснік галоўнакамандуючага Сухапутнымі войскамі Узброеных Сіл СССР, галоўны інспектар Міністэрства абароны СССР). З чэрвеня 1957 года – галоўны навуковы кансультант пры намесніку Міністра абароны СССР. Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР (1946—1958 гг.)

Узнагароды

і інш.

Памяць

Помнік І. Я. Пятрову ў горадзе Кошыцэ

Зноскі

  1. 1 2 3 Петров Иван Ефимович // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  2. 1 2 3 4 5 6 Іван Яфімавіч Пятроў на сайце «Героі краіны»

Літаратура

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 168. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0216-4 (Т. 13).

Спасылкі

Іван Яфімавіч Пятроў на сайце «Героі краіны»

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.