Пасёлак гарадскога тыпу Іванычы укр.: Іваничі Герб Сцяг Краіна  Украіна Вобласць Валынская вобласць Раён Уладзімірскі раён Каардынаты 50°38′23″ пн. ш. 24°21′37″ у. д. Першая згадка 1545 ПГТ з 1951 Плошча 23,6 км² Вышыня цэнтра 206 м Насельніцтва 6500 чалавек (2018) Шчыльнасць 287,5 чал./км² Часавы пояс UTC+2, летам UTC+3 Тэлефонны код +380-3372 Паштовы індэкс 45300 КААТУУ 0721155101 Іванычы на карце Украіны ±

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Іванычы^[1] (укр.: Іваничі) — пасёлак гарадскога тыпу у Валынскай вобласці Украіны, цэнтр Іванычаўскага раёна.

Гісторыя

Першыя пісьмовыя згадкі пра паселішча адносяцца да 1545 г. У той час гэта была вёска ў Вялікім княстве Літоўскім. Пасля Люблінскай уніі 1569 г. Іванычы ўвайшлі ў склад Польшчы.

Згодна з рэестрам 1629 г., у той час у вёсцы знаходзілася 68 дамоў. Пасля трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай у 1795 г. Іванычы ўвайшлі ў склад Расійскай імперыі.

У 1899 г. у вёсцы была адкрыта першая царкоўна-парафіяльная школа, якую ў 1911 г. наведвалі 36 вучняў. Падчас Першай сусветнай вайны Іванычы былі захопленыя аўстра-венгерскімі войскамі, якія знаходзіліся там да канца 1918 г. А ў пачатку 1919 г. Іванычы зноў аказваюцца пад уладай Польшчы.

Апошнія прыватныя ўладальнікі Іванычаў - шляхціцы Верацкія. Апошні граф А.С. Верацкі (1857-1922 гг.) быў нашчадкам рыцараў-крыжакоў, да пачатку 1919 г. сам вёў адміністрацыйнае кіраванне вёскай.

20 верасня 1939 г. вёска, як і ўся Заходняя Украіна, уваходзіць у склад СССР. У 1940 г. у Іванычах пачаў працаваць сельскі савет народных дэпутатаў працоўных. У час Другой сусветнай вайны з 22 чэрвеня 1941 г. па 20 ліпеня 1944 г. Іванычы знаходзіліся пад нямецкай акупацыяй.

У пасляваенны час у раёне моцна вырасла мясцовая прамысловасць і сельская гаспадарка. 10 сакавіка 1945 г. тут пачалося выданне раённай газеты. У студзені 1989 г. колькасць насельніцтва складала 7031 чалавек. У маі 1995 г. Кабінет міністраў Украіны зацвердзіў рашэнне аб прыватызацыі мясцовых райсельгастэхнікі, райсельгасхіміі і камбікормавага завода.

Зноскі