Ғимран (дәғүәтсе)

Ғимран (ғәр. عمران‎, рус. Имран) — Ҡөрьәндә Мәрйәм Инәнең атаһы [3]. Ҡөрьәндә өс тапҡыр телгә алына: (3:33), (3:35), (66:12).

Ғимран
ғәр. عمران‎
Зат ир-ат
Вафат булған урыны Иерусалим
Балалары Мәрйәм Инә[1][2]
Һөнәр төрө дини башлыҡ

Ҡөрьәндә

Ҡөрьәндең өсөнсө сүрәһе «Әлү Ғимран (Ғимран ғаиләһе)» тип атала. Сүрәлә Ғимран менән уның тәҡүә ғаиләһе тураһында бәйән ителә[4].

« Ысынлап та, Аллаһ ғәләмдәр алдында Әҙәмде һәм Нухты, һәм Ибраһим ырыуын, һәм Ғимран ырыуын һайланы.Бына Ғимрандың ҡатыны: «Раббым! Мин үҙемдең ҡарынымдағын Һиңә нәҙер иттем, [Һинең өсөн] ирекле итеп. Минән ҡабул ит, Һин ишетеүсе, белеүсе бит!» — тине.
Әлү Ғимран 3:33,35
 »

Иҫкәрмәләр
  1. Али-заде А. Имран (урыҫ) // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8
  2. Али-заде А. Марьям (урыҫ) // Исламский энциклопедический словарь — М.: Ансар, 2007. — ISBN 978-5-98443-025-8
  3. Пиотровский, М. Б., 1987
  4. Али-заде, 2007

Әҙәбиәт
  • Али-заде, А. А. Имран // Исламский энциклопедический словарь. — М. : Ансар, 2007. — 400 с. — (Золотой фонд исламской мысли). — 3000 экз. — ISBN 5-98443-025-8  (рус.).
  • Имран / Пиотровский, М. Б. // Мифы народов мира : Энцикл. в 2 т. / гл. ред. С. А. Токарев. — 2-е изд. — М. : Советская энциклопедия, 1987. — Т. 1 : А—К. — С. 510.

Һылтанмалар
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.