Шиғый-ун икеселәр

Шиғый-ун икеселәр йәки иҫнәғәшәриҙәр (ғәр. الشيعة الإثني عشرية‎) — Иран, Әзербайжан, Ираҡ, Бахрейн һәм Ливанда киң таралған шиғый ислам йүнәлеше.

Шиғый-ун икеселәр
Рәсем
 Шиғый-ун икеселәр Викимилектә

Тасуирламаһы

Улар башҡа илдәрҙә лә осрай. Был йүнәлеш тарафдарҙары, үҙҙәренең рухи етәкселәре итеп, Мөхәммәт Пәйғәмбәрҙең ике туған ҡустыһы һәм яҡын сәхәбәһе — Али ибн Әбү Талип нәҫеленән 12 имамды таныйҙар. Улар инаныуынса, ун икенсе имам бәләкәй ваҡытында, 873—874 йылдарҙа, юғала һәм уның Мәхди булараҡ ҡайтыуын көтәләр. Риүәйәттәр буйынса, ул Мәккәлә (Ҡәғбә янында) пәйҙә булырға тейеш.

Бөгөнгө көндә исламдың был тармағында 150-нән 200 миллионға тиклем диндар иҫәпләнә.

Рәсәйҙә

Рәсәйҙә шиғый-ун икеселәр — әзербайжандар, таттар, шулай уҡ лезгиндәрҙең бер өлөшө (Мискинджа ауылы һәм Дербент — Дағстанда). Шиғыйҙарҙың «фарсы» мәсеттәре XIX быуатта Әстерханда һәм Владикавказда төҙөлә. Әлеге ваҡытта общиналар Рәсәйҙең Мәскәү («Инам» мәсете һәм Иран илселеге ҡарамағындағы мәсет), Санкт-Петербург, Екатеринбург, Әстерхан ("Баҡы"мәсете) кеүек ҙур ҡалаларында теркәлгән[1][2].

Шиғый-ун икеселәр мәсеттәре

Шулай уҡ ҡарағыҙ

Әҙәбиәт

Иҫкәрмәләр
  1. Желтов А. А. Шииты // Современные верования и конфессии в России: справочник. — Вологда: ВИПЭ ФСИН России, 2017. — С. 124—128. — 162 с. — ISBN 978-5-94991380-2.
  2. Попов И. Н. Гл. 1.3.3. Шииты (имамиты и исмаилиты) // Справочник всех религиозных течений и объединений в России. — 2016.

Һылтанмалар
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.