Истанбул

Б. э. т. VII быуатта колонистар, башлыса, гректарҙың Мегара ҡалаһынан сыҡҡан кешеләр, тарафынан Византия ҡалаһына нигеҙ һалына[4][5][6]. 330 йылда Рим императоры Бөйөк Константин I Рим империяһының баш ҡалаһын Византияға күсерә, уға «Яңы Рим» атамаһы бирелә, әммә был исем үҙгәртелә, һәм тиҙҙән уны Константинополь - «Константин ҡалаһы» тип атай башлайҙар[7][8][9][10]. XIII быуатта ғәрәптәр грекса һөйләмгә барып тоташҡан грек. εἰς τὴν Πόλι(ν) («ис тин пόли(н)», «ис тим бόли(н)») — «в город(е)» «ҡалала») тигән атама ҡулланғандар[11]. Бөгөнгө исем тап Истинполиндан алынған тип фаразларға була[12][13]Икенсе версияға ярашлы, ул Исламбулдан («ислам ҡалаһы») килеп сыҡҡан, әммә үрҙә телгә алынған Истинполин 1453 йылда Константинополь ҡолағанға тиклем үк ҡулланылған[14] 1760 йылғы фирман ғәмәлдә тормошҡа ашырылмаған. Рәсми рәүештә XV быуат документтарында осраған Исламбол, йәғни «Ислам менән тултырылған» атамаһы исеме бирелгән[15][16]. XVIII быуат аҙағынан Европа илдәрендә, шул иҫәптән Рәсәйҙә лә, боҙолған форма — Стамбул ҡулланыуға инә. Формаль яҡтан, Төрөктәр баҫып алғандан һәм империяның баш ҡалаһын унда күсергәндән һуң, ҡаланың исеме үҙгәрмәгән: төрөктәр өсөн ул Истанбул, ә гректар өсөн - Константинополь (көнкүрештә - ябай ғына грек. ὴ Πόλη) булып ҡалған. Ғосман империяһында ҡаланың ике атамаһы ла ҡулланылған, ләкин рәсми өлкәлә йышыраҡ ғәрәп телендәге атама - Константинийе (ғосман قسطنطينيه}} Ḳosṭanṭīnīye — ғәр. قسطنطنية‎ Qusṭanṭinīyyaдан) ҡулланылған[17].

1930 йылға тиклем ҡаланың халыҡ-ара кимәлдә ҡабул ителгән рәсми атамаһы — Константино́поль (Константин ҡалаһы); төр. Konstantiniyye). Төркиәнең Бөйөк Милли йыйылышында танылыу тапҡанса, уның тулы хоҡуҡлы вәкилдәренең ҡултамғалары Лозанна килешеүе аҫтында тора, уның тексы Константинополь топонимын файҙалана[18]. 1724 йылда Константинополь килешеүенең, 1856 йылда Париж тыныслыҡ килешеүенең, 1878 йылда Сан-Стефан тыныслы килешеүенең һәм 1878 йылда Берлин трактатының рәсми рус тексында ул саҡта Рәсәйҙә ҡабул ителгән Константинополь топонимы ҡулланыла. Бөгөнгәсә Константинополь патриархы титулында Святейший Архиепископ Константинополя — Нового Рима и Вселенский Патриарх ҡулланылған икенсе тарихи атама — «Новый Рим» йәки «Икенсе Рим» (грек. Νέα Ρώμη, лат. Nova Roma); — 330 йылға тиклем Византий (грек. Βυζάντιον). Урта быуат рус йылъяҙмаларында һәм башҡа әҙәбиәттә йыш ҡына Царьградом йәки Константинов град тип атала, болгар һәм серб телдәрендә Цариград топонимы әлеге ваҡытта ҡаланың рәсми булмаған билдәләмәһе булараҡ ҡулланыла.

1923 йылдың 29 октябрендә Төркиә Республикаһын тип иғлан иткәндә дәүләттең баш ҡалаһы тип Анкара (Ангора) иғлан ителә, ул ваҡытта бер нисә йыл элек кемалсә хакимиәттең үҙәге була (хәлифат 1924 йылдың мартына тиклем йәшәүен дауам итә). 1930 йылдың 28 мартында[19][20][21] Төркиә властары исемдең төрөк вариантын ғына файҙаланырға ҡуша. Төрөк теле топоним İstanbul ([isˈtanbuɫ], Һөйләү телендә — [ɯsˈtambuɫ]), «I» хәрефенән айырмалы, нөктәле «İ» менән яҙыла.

Грек телендә, шулай ҙа, грек телендәге атама грек. Κωνσταντινούπολη рәсми рәүештә Грецияла, Кипрҙа ҡабул ителгән булараҡ һаҡлана; шулай уҡ грекса «ҡала» атамаһы — (грек. Πόλη) ҡулланыла.

Урыҫ телендә төрөк атамаһы İstanbul урыҫлашҡан вариантында ҡулланыла — «Стамбул».

2019 йылдың 18 мартында Төркиә президенты Рәжәп Тайип Эрдоған Чанаккале янындағы еңеүҙең 104 йыллығына арналған тантанала сығыш яһап (Дарданелл операцияһы эпизоды), Яңы Зеландияла Крайстчерча мәсетендәге һөжүмгә аңлатма биреп: «Мосолмандарҙың һәм Төркиәнең дошмандары беҙгә ҡарата дауам иткән нәфрәтен күрһәтте. Беҙ яуап бирергә әҙер һәм был хаҡта белдерәбеҙ. Төрөк халҡы был ерҙәрҙә һәр саҡ йәшәйәсәк. Истанбул бер ваҡытта ла Константинополь ҡалаһына әйләнмәйәсәк» (русса тәржемә — Анадолу агентлығы сайтында баҫылған мәҡәләнең рус телендәге тексына ярашлы)[22])[23].

• 
  Изге София соборы (Айя Суфия мәсете)
• 
  Зәңгәр мәсет, дәүмәле буйынса иң ҙур бина һәм әһәмиәте буйынса ҡалалағы беренсе мәсет
• 
  Сөләймәниә мәсете, биләмәһе буйынса иң ҙур мәсет
• 
  Изге Ирина сиркәүе (Айя Ирена мәсете)

Хәҙерге Истанбул ерендә тәүге кешеләр неолит дәүерендә үк йәшәй. Был тирәлә б.э. тиклемге 6700 йылдарҙа кешеләр йәшәгәне билдәле[24].

Ғосманлы империяһы осоро

XV быуатта солтан Мәхмәт II Константинополде яулап ала. Ҡануни ҡушаматлы Сөләймән идара иткән ваҡыт (1520—1566 йылдар) Истанбул өсөн «Алтын быуат» осоро тип иҫәпләнә. Ғосманлы империяһы~ өсөн оло әһәмиәткә эйә булыр дәрәжәлә ҙурайған Истанбулда яңы мәҙрәсәлар, мәсеттәр һәм йорттар төҙөлөшө үҫеш ала.

XV быуатта Истанбулға Европа мәҙәниәте, барокко һәм рококо архитектура стиле, Европаса тегелгән кейем һәм башҡа яңылыҡтар үтә башлай. Француз теле модаға инә.

1845 йылда даими үтеп булған Галат күпере, 1850 йылда Босфорҙа пароходтар йөрөй башлай. 1871 йылда трамвай юлы һалына, ә 1875 йылда бәләкәй генә метро — Тюнель асыла. 1889 йылда пассажир тимер юлы «Париж-Истанбул» («Көнсығыш экспресс») файҙаланыла башлай. XIX быуат аҙағына ҡалала заманса һыу һәм электр менән тәьмин итеү системаһы сафҡа инә.

Сөләймәниә мәсете Сөләймән I бойроғо буйынса 1550—1557 йылдарҙа төҙөлгән.	Соколла Мәхмәт-паша мәсете. 1571—1572 йылдарҙа төҙөлгән.	Мөхәммәт (Пәйғәмбәр) байраҡ тотоусы Әйүп солтан мәсете. 1458 йылда төҙөлә. Константинополде алғас, ҡалала османдар тарафынан төҙөлгән тәүге мәсет.	Рөстәм-паша мәсете. 1561—1563 йылдарҙа төҙөлә.

Румелихисар ҡәлғәһе Мәхмәт II султан бойроғо буйынса 1452 йылда төҙөлгән. Константинополь яулау өсөн ҙур ярҙам итте.	Румелихисар ҡәлғәһенән күренеш	XIX буатта асылған Археология музейы (Осман Хамди-бей ярҙамы буйынса)	Бейлербей һарайы. Яңы барокко стилендәге йорт 1861—1865 йылдарҙа төҙөлә. Ғосманлы солтандарының йәйге резиденцияһы.	Ғосманлы солтандарының 1854 йылға тиклем резиденцияһы — Топҡапы Һарайы. 1465—1478 йылда төҙөлә.

Төркиә Йөмһүриәте

Золотой Рог һәм Босфорҙың ике аэрофотоһүрәте. 1918 йылдың 19 мартында немец дирижабленән төшөрөлгән.

Мәрмәр диңгеҙенән Истамбулға панорама күренеше.

1923 йылдың октябрендә төрөк милли хәрәкәт башлығы Мостафа Кәмал Ататөрк хакимиәткә килә һәм Төрөк Республикаһы иғлан ителә, баш ҡала функцияһы Анкараға тапшырыла. Әммә Истанбул хәҙерге ваҡытта ла илдең сауҙа-сәнәғәт, эре дини һәм мәҙәни үҙәге булып ҡала

1923 йылда православие динен тотоусылар Төркиәнән мәжбүри күсерелгәндән һуң, Истанбул байтаҡ грек халҡы йәшәгән илдәге берҙән-бер ҡала булып ҡала, әммә 1930-1940 йылдарҙа кәмал режимы ҡабул иткән бер нисә дискриминация саралары элек грек бизнесы һәм мәҙәниәте сәскә атҡан Перы районы иҡтисади бөлгөнлөккә һәм сағыштырмаса бушап ҡалыуына, XX быуаттың икенсе яртыһында төп грек халҡын талау һәм дискриминациялау күпмелер әһәмиәтле грек общинаһының юҡҡа сығыуына килтерә; шуға ҡарамаҫтан, Истанбул Фәнәр кварталында Ғаләм Патриархы резиденцияһы булған Константинополь Патриархатынының үҙәге булып ҡала.

1989 йылдың 3 сентябрендә Истанбул метрополитены асылды, әлеге ваҡытта 101 станциялы 9 линиянан тора, 7 линия - ҡаланың Европа өлөшөндә, 2 линия Азия өлөшөндә урынлашҡан[26]. 2018 йылдың 29 октябрендә донъялағы иң ҙур аэропорттарҙың береһе — Истанбул халыҡ-ара аэропорты асылды.

Isbank Tower 1 башняһы 1998—2000 йылда төҙөлгән	Олимпия стадионы. Төркиә 2008 йылғы Олимпия уйындарын үткәреү хоҡуғын алыу өсөн көрәш осоронда стадионды төҙөй, ләкин уйындар Пекинда үткәрелә.	Абди Ипекчи Арена 1986 йылда асыла	Ататөрк мәҙәни үҙәге	Босфор боғаҙы аша беренсе аҫылмалы күпер. 1970—1973 йылдарҙа төҙөлә	Истанбул Сапфир (Зәңгәр яҡут)

Ҡалала биш дәүләт университет эшләй: Истанбул университеты (140 мең студент уҡый), Истанбул техник университеты, Мәрмәр университеты (55 мең студент уҡый), Босфор университеты, Юлдуз Техник Университеты, Галатасарай университеты.

Истанбулды ике аэропорт хеҙмәтләндерә: Мостафа Кемаль Ататөрк исемендәге аэропорт (Havalimani) (Европа яғында) һәм Сабиха Гёкчен исемендәге аэропорт (Азия яғында). Шулай уҡ ике тимер юл вокзалы ла бар. Сиркеджи тимер юл вокзалы (Европа яғында) Европаға регуляр рейстар бар. Хайдарпаша тимер юл вокзалынан (Азия яғында) Дамаскҡа, Багдадҡа һәм башҡа Азия ҡалаларына рейстар бар.

Мостафа Кемаль Ататөрк исемендәге аэропорт (европа яғында)	Сиркеджи тимер юл вокзалы (европа яғында)	Хайдарпаша тимер юл вокзалы (азия яғында)	Автовокзал	Сабиха Гёкчен исемендәге аэропорт (азия яғында)

Ҡалала 2000 йылдан метрополитен эшләй. Уның составында 66 станция (2014 йыл).

М1А (күк) юлы

• Мостафа Кемаль Ататөрк исемендәге аэропорт (Havalimani)
• Донъя Истанбул сауҙа үҙәге (DTM Istanbul Fuar Merkezi)
• Енибоша (Yenibosna). Станция Енибоша микрорайонында урынлашҡан, Бахчелиэвлер районы.
• Атакөй-Шириневлер (Ataköy — Şirinevler). Станция Шириневлер микрорайонында урынлашҡан, Бахчелиэвлер районы.
• һәм башҡа

Истанбул метрополитены схемаһы

• Латин империяһы
• Византия империяһы
• Ғосман империяһы
• Төркиә Республикаһы

1. Төркиәнең административ бүленеше
2. Крупнейшие города Европы
3. Michael Dumper; Bruce E. Stanley. Cities of the Middle East and North Africa: A Historical Encyclopedia (англ.). — ABC-CLIO, 2007. — P. 320. — ISBN 978-1-57607-919-5
4. Петросян и Юсупов, 1977, с. 10
5. Пальцева Л. А., 1999, с. 151, 164—166, 168, 176, 177, 180—181
6. Невская В. П., 1953, с. 17
7. Машкин Н. А., 1950, с. 605, 606
8. Петросян и Юсупов, 1977, с. 39—41, 46
9. БРЭ, 2010, с. 96
10. История Средних веков, 1952, с. 74
11. Britannica, Istanbul 2007 йыл 18 декабрь архивланған.: In the 13th century Arabs used the appellation Istinpolin, a «name» they heard Byzantines use—eis tēn polin—which, in reality, was a Greek phrase that meant «in the city.»
12. Lewis, ix
13. D. J. Georgacas, The names of Constantinople, American Philological Association: Transactions, Ixxviii (1947), 347-67. См. Edward G. Bourne, The Derivation of Stamboul, Τhe American Journal of Philology, Vol. 8, No. 1 (1887), с. 78-82
14. Adrian Room, Placenames of the world, McFarland, 2006, с. 177
15. «Istanbul», The Encyclopedia of Islam, Vol. IV, E.J. Brill, Leiden: 1997, с. 224
16. Alain Servantie, Le voyage à Istanbul, Editions Complexe, 2003, с. 4
17. Necipoğlu, Gülru (2010). «From Byzantine Constantinople to Ottoman Kostantiniyye». In ölcer, Nazan. From Byzantion to Istanbul. Istanbul: SSM. ISBN 978-605-4348-04-6, p. 28.
18. Текст Лозаннского мирного договора (1923) 2005 йыл 10 июль архивланған. (инг.)
19. Robinson, Richard D. The First Turkish Republic: A Case Study in National Development (инг.). — Cambridge: Cambridge University Press, 1965.
20. BBC — Timeline: Turkey  (билдәһеҙ). Дата обращения: 28 май 2009. Архивировано 4 июнь 2010 года.
21. Room, Adrian, (1993), Place Name changes 1900—1991, Metuchen, N.J., & London:The Scarecrow Press, Inc., ISBN 0-8108-2600-3 p. 46, 86.
22. Стамбул никогда не станет Константинополем: Президент Турции выступил на церемонии, приуроченной к 104-й годовщине победы при Чанаккале 2021 йыл 27 ғинуар архивланған.. Анадолу, 18.03.2019.
23. Erdogan says attackers targeting Turkey will go home 'in caskets' 2020 йыл 8 ноябрь архивланған.. Reuters, 18.03.2019.
24. Istanbul’s ancient past unearthed
25. Альтернативная дата основания Византия — 668 до н. э., а самые ранние археологические материалы с поселения в этом месте датируют 625—600 гг. до н. э.: Кембриджская древняя история. Т. III. Ч. 3. М., 2007. С. 193
26. Описание Стамбульского метрополитена на сайте Урбанрэйл (ингл.).
27. Istanbul '10  (билдәһеҙ). Turkey Tourism Market Research Reports. Istanbul Valuation and Consulting (2010). Дата обращения: 29 март 2012. Архивировано из оригинала 16 июнь 2012 года. (n.b. Source indicates that the Topkapı Palace Museum and the Hagia Sophia together bring in 55 million TL, approximately $30 million in 2010, on an annual basis.)
28. Weatherbase.com — Historical Weather for Istanbul, Turkey
29. Sister Cities of Istanbul — Turkey 2009 йыл 27 май архивланған.

• Константинополь // Брокгауз һәм Ефрондың энциклопедик һүҙлеге: 86 томда (82 т. һәм 4 өҫтәмә том). — СПб., 1890—1907. (рус.)
• Борзенко А., Борзенко А. Стамбул. Путеводитель «Вокруг света». — М.: 2008. 2010 йыл 5 декабрь архивланған.
• Туров А. Путеводитель «Афиши» — Стамбул. — М.: 2005.
• Орхан Памук. Чёрная книга. — М.: 2004.
• Орхан Памук. Стамбул — город воспоминаний. — М.: 2006.
• Юсупов А. Р. Стамбул / Отв. ред. Ю. А. Петросян. Академия наук СССР. — М.: Наука, Глав. ред. вост. лит., 1970. — 132 с. — 20 000 экз.

ЮНЕСКО Бөтә донъя мираҫы, объект № 356 рус. • англ. • фр.

• «Византийское искусство», CD-диск электронного издательства «Директмедиа» 2009 йыл 13 ғинуар архивланған.
• П. Аплетин. Сборник эссе и фотографий о Стамбуле
• И. Бродский. Путешествие в Стамбул.
• П. Вайль. Босфорское время.
• Г. Шульпяков. Бегство в Стамбул.