Zərgərlik məmulatları
Zərgərlik məmulatları (lat. jocellum - zərgərlik; lat. iocus - zarafat, əyləncə, bəzək) — zərgərlik sənəti ilə bağlı olan məhsullar[1].
Geniş mənada zərgərlik dekorativ-tətbiqi sənət növü, qiymətli materialların emalı və zərgərlik məmulatlarının hazırlanması sənətidir[2]. Lakin bu tərif zərgərlik sənətinin mahiyyətini tam açmır, onun bədii mənası ən bahalı materialları zərgərin iradəsi, istedadı və bacarığı ilə daha da bahalı və gözəl olana çevirməkdir[3].
Qiymətli materialların klassik tərifi 1912-ci ildə görkəmli ingilis alimi və zərgəri Herbert Smit tərəfindən verilmişdir. Qiymətli materiallar üç əsas tələbi ən yaxşı şəkildə ödəməlidir: gözəllik, nadirlik, uzunömürlülük[4]. Bununla belə, materialların qiymətli (və ya nəcib), yarı qiymətli (“bəzək”) və adi kateqoriyalara bölünməsi şərti və axıcıdır. Onların arasındakı sərhədlər əsrlər boyu dəyişmiş və müxtəlif mədəniyyətlərdə fərqli qiymətləndirilmişdir. Buna uyğun olaraq, ustad zərgərin peşəsi, fəaliyyət sahəsi və cəmiyyətdəki mövqeyi fərqli qiymətləndirilirdi.
Qədim dövrlərdə bahalı materiallardan hazırlanan məmulatlar sonrakı dövrlərdən fərqli məna daşıyırdı. Məsələn, Qədim Misirdə qızıl yalnız estetik keyfiyyətlərinə görə və digər əsas materiallardan, xüsusən də rəngli emalına görə fərqli kimi istifadə olunurdu. Yəhudi baş kahinin döş nişanında qiymətli daşlar İsrailin on iki qəbiləsini simvolizə edirdi. Qədim Yunanıstanda və Romada qızıl və gümüş bahalı əşyaların sahibinin zənginliyini və yüksək mövqeyini simvolizə edirdi.
Qiymətli metallara qızıl, gümüş (havada oksidləşməsinə baxmayaraq), platin və elektrum (qızıl və gümüşün qarışımı) daxildir. Qiymətli daşlara almaz (cilalanmış formada - brilyant), yaqut, sapfir, zümrüd daxildir. Qalan materiallar dekorativ-tətbiqi sənətin başqa bir növündə və ya bədii sənətkarlıqda istifadə olunur. Predmet meyarına görə zərgərin fəaliyyəti zərgərlik məmulatlarının (boyunbağı, sırğa, üzük, bilərzik), funksional əşyaların (bahalı saatlar, saç sancaqları, düymələr, qadjet qutuları) və qiymətli qabların (qutular, qutular) istehsalına görə ayırd edilir.
İstinadlar
- Фасмер М. Этимологический словарь русского языка: В 4-х т. — М.: Прогресс, 1987. — Т. 4. — С. 525—526
- Аполлон. Изобразительное и декоративное искусство. Архитектура. Терминологический словарь. — М.: НИИ РАХ—Эллис Лак, 1997. — С. 709
- Власов В. Г.. Ювелирное искусство // Власов В. Г. Новый энциклопедический словарь изобразительного искусства. В 10 т. — СПб.: Азбука-Классика. — Т. Х, 2010. — С. 803
- Смит Г. Драгоценные камни. — М.: Мир, 1980. — С. 13