Yustus fon Libix

Yustus fon Libix
Yustus fon Libix
	alm. Justus von Liebig‎
Doğum tarixi	12 may 1803[1][2][…]
Doğum yeri	Darmştat, Hessen knyazlığı[d][3][1][…];
Vəfat tarixi	18 aprel 1873[1][2][…] (69 yaşında)
Vəfat yeri	Münxen, Yuxarı Bavariya, Bavariya, Almaniya imperiyası[3][1];
Elm sahəsi	kimya
Elmi dərəcəsi	elmlər doktoru;
İş yerləri	Münhen Lüdviq-Maksimilian Universiteti,; Gissen Universiteti,; Heydelberq Universiteti;
Təhsili	Erlangen-Nürnberq Universiteti[d],; Bonn Universiteti (1819–)[4];
Üzvlüyü	London Kral Cəmiyyəti (1840–),; Leopoldin Alman Milli Elmlər Akademiyası,; İsveç Kral Elmlər Akademiyası,; Bavariya Elmlər Akademiyası[d],; Göttingen Elmlər Akademiyası[d],; Peterburq Elmlər Akademiyası,; Macarıstan Elmlər Akademiyası,; Amerika İncəsənət və Elmlər Akademiyası,; Rusiya Elmlər Akademiyası,; Prussiya Elmlər Akademiyası[d],; ABŞ Milli Elmlər Akademiyası (1867–);
Mükafatları	;
	Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Yustus fon Libix (12 may 1803[1][2]^[…], Darmştat, Hessen knyazlığı^[d][3][1]^[…] – 18 aprel 1873[1][2]^[…], Münxen[3][1]) — alman kimyaçısı, professor, Bavariya Elmlər Akademiyasının prezidenti.

Həyatı

Yustus fon Libix 1803-cü il mayın 12-də Darmştadtda anadan olmuşdur. O, 1820-ci ildə Bonn, 1821-ci ildə Erlangen universitetlərində təhsil almış, 1822-1824-cü illərdə Parisdə J.Gey-Lyüssakla birgə çalışmışdır. Erlangenə qayıtdıqdan sonra doktorluq dissertasiyasını müdafiə etmiş, 1824-ci ildə A.Humboldtun tövsiyəsi ilə Hessen Universitetində kimya professoru kimi çalışmışdı. 1852-ci ildən ömrünün sonuna qədər Libix Münhen Universitetinin professoru; 1860-cı ildə Bavariya Elmlər Akademiyasının prezidenti olmuşdu.

Elmi fəaliyyəti

Libixin ən əhəmiyyətli işləri üzvi kimya sahəsinə aiddir. Mühüm üzvi birləşmələrin kəşfi, üzvi birləşmələrin yeni analiz və yeni birləşmələr qrupunun sintezi üsullarının işlənilməsi, üzvi kimyanın nəzəri əsaslarının yaradılması Libixə məxsusdur. 1823-cü ildə o, gümüş fulminatın tərkibcə gümüş izotsionatla eyni olduğunu müəyyən etmişdi. Bu da ilk izomer nümunəsi oldu. 1832-ci ildə o, F.Völerlə birlikdə göstərmişdi ki, benzoy turşusu – benzaldehid – benzoil xlorid - benzoilsulfid sırasında daha sonra benzoil adlanan C6H5SO qrupu dəyişmədən bir birləşmədən digərinə keçir. Analoji olaraq etilradikal qrupu spirt – efir – etilxlorid –azot turşusunun efiri - benzoy turşusunun efiri sırasında dəyişməz olaraq qalır. Bu işlər mürəkkəb radikallar nəzəriyyəsinin təməlini qoymuşdu. Libix ilk dəfə olaraq (fransız kimyaçısı E.Subeyranla eyni zamanda və ondan asılı olmayaraq) 1831-ci ildə xloroformu almış və 1835-ci ildə sirkə aldehidini almış, hippur, süd və digər karbon turşularını kəşf etmişdi. 1831-1833-cü illərdə o, həmçinin üzvi birləşmələrdə karbon və hidrogenin müəyyənləşdirilməsi üsulunu təkmilləşdirmişdi. J.Düma ilə birlikdə Libix çoxəsaslı üzvi turşuları tədqiq etmiş və turşuların əsaslığına görə təsnifatını təklif etmişdi.

Libix kimyanın digər sahələrində də çox işlər görmüşdü. O, halogenləri tədqiq etmiş, brom almış, platin, gümüş, qurğuşun, manqan və s. aktivləşdirmə fəaliyyətini araşdırmışdı. Bunula da o hal-hazırda qeyri-üzvi kataliz adlanan bir sahənin yaranması üçün şərait yaratmışdı. Libix analitik kimyanın bir sıra üsullarını işləmişdi: kobaltın nikeldən ayrılması, dərman maddələrində hydrogen sianid turşusunun müəyyən edilməsi və s.

Libix aqrokimya və biokimyanın əsasını qoyanlardan biri sayılır. O, bitkilərin mineral qidalanma nəzəriyyəsini əsaslandırmış və torpaq münbitliyinin yaxşılaşdırılmasının elmi əsaslarını yaratmış, bitki fiziologiyasında karbon qazı və bağlı azotun rolunu araşdırmışdır. Libix həm də qidanın problemlərini tədqiq etmiş, qida məhsullarını yağlar, zülallar və karbohidratlara bölməyi təklif etmiş, yağlar və karbohidratların orqanizm üçün yanacaq olduğunu müəyyən etmişdi.

Libix kimyanın tədrisini kökündən dəyişmiş, tədris sisteminə genişmiqyaslı laboratoriya dərsləri və tələbələrin müstəqil tədqiqatlarını daxil etmişdi. 1824-ci ildə Libix Hessendə Almaniyada ilk kimya laboratoriyası yaratmışdı. Libixin elmi məktəbinin məzunları A.Kekule, A. Vürtz, A.Hoffmann, N.Zinin və digər məşhur kimyaçılardır.

Libixin əsas əsərləri sırasında "Üzvi kimyanın fiziologiya və patologiyaya tətbiqi" (1842), "Üzvi analiz üzrə təlimatlar" (1837) və "Əkinçiliyin təbii qanunları" (1865) adlı nəşrləri göstərmək olar.

Mənbə

Биографии великих химиков. Перевод с нем. под ред. Быкова Г.В. – М.: Мир, 1981. 320 с.
Волков В.А., Вонский Е.В., Кузнецова Г.И. Выдающиеся химики мира. – М.: ВШ, 1991. 656

Həmçinin bax

Limitləyici amillər qanunu

İstinadlar

Ladenburg Liebig, Justus von (alm.). // Allgemeine Deutsche Biographie L: 1883. Vol. 18. S. 589–605.
Bibliothèque nationale de France BnF identifikatoru (fr.): açıq məlumat platforması. 2011.
www.accademiadellescienze.it (it.).
Либих, Юстус (rus.). // Большая советская энциклопедия / под ред. О. Ю. Шмидт 1 Москва: Акционерное общество «Советская энциклопедия», 1920.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[_fbe25323c7dcb0a1-1] Ladenburg Liebig, Justus von (alm.). // Allgemeine Deutsche Biographie L: 1883. Vol. 18. S. 589–605.

[_98af10e07e19bf62-2] Bibliothèque nationale de France BnF identifikatoru (fr.): açıq məlumat platforması. 2011.

[_cb06635772fd1716-3] www.accademiadellescienze.it (it.).

[_eca3a4a6edcfdc17-4] Либих, Юстус (rus.). // Большая советская энциклопедия / под ред. О. Ю. Шмидт 1 Москва: Акционерное общество «Советская энциклопедия», 1920.