Yasir Ərəfat

Məhəmməd Əbdürəhman Əbdürauf Ərəfat əl-Qüdvə əl-Hüseyni rəsmi sənədlərə əsasən, 1929-cu ilin Avqust ayının 29-da Qahirədə anadan olmuşdur. Əldə olan digər sənədlərə görə isə, Ərəfat 1919-cu ilin Avqust ayının 4-də Beytül Müqəddəsdə (Yerusəlimdə) anadan olub. Bəzi iddialara görə Ərəfatın doğum yerini Yerusəlim göstərməsi özünü Fələstin dövlətinin paytaxtı elan etdiyi bu şəhərlə əlaqələndirmək istəyindən irəli gəlirdi. Bəziləri isə elə hesab edir ki, Yasir Ərəfat həqiqətən də Yerusəlimdə anadan olub, amma valideynləri onun gələcəkdə Misir vətəndaşı hüququ ala bilməsi üçün, doğum şəhərini Qahirə olaraq qeydə aldırıblar.

Ərəfatın atası Əbdürrauf Qəzzədə iri torpaq sahibi olmuşdur. Anası Zəhvə əbu Saur isə soykökü Məhəmməd Peyğəmbərə gedib çıxan məşhur Saud ailəsindəndir. Yasir Ərəfat ailənin 6-cı övladıdır.

Yasir Ərəfatın əsl adından istifadə etməməsinə səbəb onun gəncliyində Fələstin silahlı qüvvələrinə rəhbərlik edən Abdul Qadir əl Hüseyn olmuşdur. Fələstin silahlı qüvvələrinin tez-tez məğlubiyyətə uğramasından Abdul Qadir əl Huseyni müqəssir bilən Ərəfat, onun soyadını xatırladan soyadından imtina edərək Ərəfat soyadını qəbul edir. Bəzi mənbələrdə isə onun soyadını dəyişməsi Ərəfat dağının adı ilə əlaqəlidir.

Yasir Ərəfatın şəxsi həyatı ilə bağlı da ziddiyyətli məlumatlar vardır. O 1992-ci ildə özünün iqtisadi məsələlər üzrə müşaviri 28 yaşlı pravoslav qadın Suha Tavillə evlənmişdir. Suha Tavil İslam dinini qəbul etmişdir. Onların arasinda 35 yaş fərq olmuşdur. Bəzi məlumatlara görə, Tavillə Ərəfat hələ 1989-cu ildə gizli şəkildə evlənibmiş. Lakin Suha, Ərəfatın həyatında yeganə qadın olmayıb.

Yasir Ərəfatın ilk, lakin nikahdan kənar həyat yoldaşının Nacla Yasin olduğu haqqında əsaslı məlumatlar var. “Umm-Nasr” ləqəbli Nacla 1972-1985-ci illərdə Ərəfatın şəxsi katibəsi olmuşdur.

1967-ci ildə ərəb dövlətləri ilə İsrail arasında baş verən Altı günlük müharibədə İsrail Silahlı Qüvvələrinin gözlənilməz əks-hücum taktikası ilə ərəb dövlətini məğlubiyyətə uğratdı. Bu məğlubiyyətdən sonra Ərəfat öz silahdaşları ilə işğal olunmuş ərazilərdə partizan fəaliyyətini genişləndirdi. Bundan sonra Ərəfatçıların fəaliyyəti şöhrət qazandı. Yasir Ərəfata böyük şöhrət gətirən döyüş isə 1968-ci il Earame döyüşü oldu. Kiçik qruplarla hərəkət edən Ərafatçılar 10 minlik İsrail ordusuna güclü müqavimət göstərir. Bu döyüşdə İsrail ordusunun 4 tankı, 4 zirehli transportyorunu və 29 əsgəri məhv edildi. Karame ətrafındakı döyüş isə Yasir Ərəfat adının dünya mətbuatından bir müddət düşməməsinə səbəb oldu.

1969-cu ilin fevral ayında Fələstin Parlamentinin sədri seçilən Ərəfat 1970-ci ildə Fələstin Silahlı Qüvvələrinin Komandanı seçilir. Bu dövrdən başlayaraq, bütün ərəb ölkələri Yasir Ərəfatı fələstinlilərin başçısı kimi tanımağa məcbur olur.

Karame döyüşündən sonra Fələstin Silahlı Qüvvələrinə 15 min nəfər daxil olmuşdur. Döyüşdən sonra Fələstin dövlətçiliyinin bərpası istiqamətində xüsusi addımlar atılır. 1973-cü ildə ərəb dövlətlərinin İsraillə döyüşdə məğlubiyyətindən sonra Ərəfatın: “İsraillə yanaşı Fələstin dövlətinin qurulması Şərqdə sülhün bərpası üçün yeganə çıxış yoludur” – deməsi dünya mətbuatında geniş əks-səda tapdı.

1982-ci ildə dalbadal edilən hücumlara məruz qalan İsrail Şaronun başçılıq etdiyi hərbi hissələri Livana yeritdi və O dövrdə Livana himayədarlıq edən və ərazidə 30 minlik qoşun saxlayan Suriya qoşunlarına ağır zərbələr endirərək Beyrutu mühasirəyə aldı. Bu zaman Fələstin Azadlıq Təşkilatının mərkəzi Beyrutda yerləşirdi. İsrail hərbi hissələri Ərəfatın yerləşdiyi qərargahı tam mühasirəyə aldılar. Bütün beynəlxalq aləm Yasir Ərəfatın öldürüldüyü barədə xəbərin qısa bir müddətdə yayılacağını gözləyərkən gözlənilmədən Ərəfat və onun tərəfdarlarının sərbəst şəkildə Beyrutu tərk etmələrinə icazə verildi. Bu əmr Şarona İsrail rəhbərliyindən gələn zənglə verilmişdi. Səbəb isə müəmmalıdır. Böyük ehtimalla, İsrail rəhbərliyi Ərəfata açıq şəkildə terrorçuları dəstəkləyən və İsrailin varlığını qəbul etməyən şəxsin varis olacağından çəkinmişdilər. Ancaq bu məsələyə fərqli yanaşmalar çoxdur. Öldürülməsi barədə İsrail hökumətinin göstərişindən xəbərsiz olan Ərəfat isə Beyrutu qalib kimi tərk edib Tunisə yollandı. O, burada da İsrailə qarşı partizan müharibələrinə davam etdirdi.

1985-ci ildə İsrail aviasiyası Tunisdə Ərəfatın iqamətgahına bomba zərbələri endirdi. Bombardman zamanı 73 nəfər həlak oldu. Daim yer dəyişdirən Ərəfat isə o zaman orada deyildi.

Yasir Ərəfat 1987-ci ildə FAT İcraiyyə Komitəsinin sədri seçildi. 1999-cu ildə isə, o, Fələstin dövlətinin prezidenti seçildi. O, 1993-cü ildə Vaşinqtonda, Ağ Evdə İsraillə sülh sazişi imzaladı. Sonra isə Fələstin-İsrail münasibətləri tarixində ilk dəfə Ağ Evin qarşısındakı çəməndə Ərəfat və İsrail baş naziri İsxak Rabin əl-ələ verərək görüşdülər. Bir il sonra - 1994-cü il mayın 4-də Ərəfat Qahirədə İsraillə işğal edilmiş ərazilərə - Qəzzə və Ərihaya muxtariyyət verilməsi barədə anlaşma imzaladı. 1994-cü ildə isə İsraillə sülh sazişi imzaladığı üçün Ərəfata Nobel Sülh mükafatı verildi.

2005-ci il Oktyabr ayının 24-də Yasir Ərəfatın mətbuat katibi onun soyuqladığını bildirdi. Növbəti günlərdə isə onun vəziyyəti ağırlaşdı. Tunis, İordaniya və Misirdən olan həkimlərin Ərəfatı müayinə etməsindən sonra onun müalicə üçün Fransaya yollanmasına qərar verildi. Noyabr ayının 3-də Yasir Ərəfatın ağır koma vəziyyətində olduğu açıqlandı. Həmin il noyabr ayının 11-də isə ölüm xəbəri dünya mətbuatında yayıldı. Onun qəfl ürək çatışmazlığından vəfat etdiyi bildirildi. Digər iddialara əsasən, Yasir Ərəfat MOSSAD tərəfindən ələ alınan həkim tərəfindən zəhərlənib öldürülmüşdür.