Vsevolod Meyerhold

Vsevolod Emilyeviç Meyerhold (rus. Все́волод Эми́льевич Мейерхо́льд, alm. Karl Kasimir Theodor Meyerhold‎ sonradan Meyerhold-Rayx; 28 yanvar (9 fevral) 1874[1][2], Penza[3] – 2 fevral 1940[2][4][…], Moskva[2][1]) — Rus və sovet teatrı rejissoru, aktyoru və müəllimi. Teatr qroteskinin nəzəriyyəçisi və təcrübəçisi, “Teatral oktyabr” proqramının müəllifi və “biomexanika” adlı aktyorluq sisteminin yaradıcısı. RSFSR xalq artisti (1923).

Vsevolod Meyerhold
rus. Всеволод Мейерхольд
Doğum adı Karl Kasimir Theodor Meyerhold
Doğum tarixi 28 yanvar (9 fevral) 1874[1][2]
Doğum yeri
Vəfat tarixi 2 fevral 1940(1940-02-02)[2][4][…] (66 yaşında)
Vəfat yeri
Vəfat səbəbi güllə yarası[d]
Dəfn yeri
  • Donskoye qəbiristanlığı[d]
Vətəndaşlığı
Həyat yoldaşı
Fəaliyyəti aktyor, teatr rejissoru, dramaturq, siyasətçi, kinorejissor, teatrşünas, rejissor, pedaqoq
Təhsili
Mükafatları RSFSR xalq artisti
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Həyatı

Karl Kazimir Teodor Meyerhold alman əsilli köhnə yəhudi ailəsindən olan Meyerhold fon Ritterholm[5][6] və onun həyat yoldaşı Baltik almanı Alvina Danilovnanın oğludur. Onun atası yəhudi olmasına baxmayaraq, lüteranlığı qəbul edən şərabçı Emilius Fedoroviç Meyerhold idi. Vsevolod yəhudi-alman ailəsində səkkizinci övlad olub.[7]

1895-ci ildə o, daha sonra səssiz kino aktyoru İvan Mozjuxinin oxuduğu Penza 2-ci Kişi Gimnaziyasını bitirib (Volodarski küçəsi 5 ünvanında gimnaziyanın binası qorunub saxlanılıb; indi Penza Təhsil İdarəsi federal əhəmiyyətli tarix və mədəniyyət abidəsində yerləşir).

Orta məktəbi bitirdikdən sonra Moskva Universitetinin hüquq fakültəsinə daxil olub. Elə həmin il, yetkinlik yaşına çatdıqdan sonra (21), pravoslavlığı qəbul edib və adını Vsevolod olaraq dəyişdirib. O öz adını sevimli yazıçısı Vsevolod Qarşinin şərəfinə belə qoyub.[8]

1896-cı ildə Moskva Filarmoniyasının Teatr və Musiqi Məktəbinin 2-ci kursuna Vladimir Nemiroviç-Dançenkonun sinfinə daxil olub.

Yaradıcılığı

Moskva İncəsənət Teatrında

1898-ci ildə musiqi məktəbini bitirərək və digər məzunlarla, o cümlədən Olqa Knipper və İvan Moskvinlə birlikdə yeni yaradılmış Xalq İncəsənət Teatrının truppasına qoşuldu. 1898-ci il oktyabrın 14-də (26) teatrın açılışında səhnələşdirilən “Çar Fyodor İoannoviç” tamaşasında Vasili Şuyiski rolunu ifa etdi.

Anton Çexovun “Qağayılar” əsərinin quruluşunda Meyerhold Treplevi ifa etdi. 1901-ci ildə “Üç bacı” filmində Tuzenbax rolunu oynayan ilk rus aktyoru oldu İncəsənət Teatrının səhnəsində oynadığı rollar arasında Vilyam Şekspirin “Venesiya taciri”ndə (1898) Araqon şahzadəsi, A.K.Tolstoyun “İvan Qroznının ölümü” faciəsində İvan Qroznı, Hauptmanın “Yalnızlar” əsərində İohannes kimi obrazlar var

Moskva İncəsənət Teatrından sonra

Vsevolod Meyerhold 1902-ci ildə bir qrup aktyorla birlikdə Moskva İncəsənət Teatrını tərk etdi. Aleksandr Koşeverovla birlikdə Xersonda truppaya rəhbərlik edərək müstəqil rejissorluq fəaliyyətinə başladı. İkinci mövsümdən Koşeverovdan ayrıldıqdan sonra truppa “Yeni Dram (Yeni Dram Tərəfdaşlığı)” adını aldı.[9]

Meyerhold tərəfindən 1902-1905-ci illərdə 200-ə yaxın tamaşa səhnəyə qoyulub. Tiflis, Sevastopol, Nikolayev səhnələrində qastrol tamaşalarında olub.

1905-ci ilin mayında Konstantin Stanislavski Meyerholdu Moskvanın Povarskaya küçəsində açmağı planlaşdırdığı Studiya teatrı üçün Moris Meterlinkin “Tentageillin ölümü”, Henrik İbsenin “Məhəbbət komediyası” və Gerhart Hauptmanın “Şluk və Yau” tamaşalarını hazırlamağa dəvət etdi.[10]

Bununla belə, Studiya uzun müddət mövcud olmadı. Məlum oldu ki, Stanislavski və Meyerhold onun məqsədini fərqli başa düşüblər.[10] Meyerholdun səhnələşdirdiyi tamaşalara baxan Stanislavski onları ictimaiyyətə təqdim etməyi lazım bilmədi.[10]

İllər sonra “İncəsənətdə həyatım” kitabında Konstantin Stanislavski, Meyerholdun təcrübələri haqqında yazırdı: “İstedadlı rejissorun əlində gözəl trupa var idi. O, isə onlardan istifadə etmirdi, onların köməyi ilə maraqlı fikirlərini həyata keçirməyə çalışırdı. Amma aktyorlar arasında bədii texnika olmadığından o, yalnız öz ideyalarını, prinsiplərini, axtarışlarını nümayiş etdirə bilird. Buna görə də studiyanın maraqlı planları mücərrəd bir nəzəriyyəyə və elmi düstura çevrildi. [11]. 1905-ci ilin oktyabrında Studiya bağlandı, Meyerhold əyalətə qayıtdı.[12]

1906-cı ildə Vera Komissarjevskaya onu Ofitserskaya küçəsindəki Dram Teatrının baş rejissoru olmaq üçün Peterburqa dəvət edir. Mövsüm ərzində Meyerhold 13 tamaşa hazırlayır. Onların arasına Henrik İbsenin "Hedda Gabler", Moris Meterlinkin "Beatris bacı", Leonid Andreyevin "İnsan həyatı" pyesləri var idi.

1907-ci ildə mətn əsasında Aleksandr Blokun “Balaqançik” əsərini səhnələşdirir. Tamaşanın premyerası Rusiyada "adi teatr"ın başlanğıcı olur. Lakin Komissarjevskaya ilə əməkdaşlıq qısa olur. Meyerholdun dövründə insanlar teatra gəlmirdilər və truppa məhv olmaq ərəfəsinə çatdı. Vera Fedorovna Komissarjevskaya Vsevolod Emilieviçi işdən çıxardı. Meyerhold bu addımdan inciyərək iki dəfə məhkəməyə müraciət etdi, lakin onun iddiaları əsassız hesab edildi.[13]

İstinadlar
  1. МЕЙЕРХО́ЛЬД // Большая российская энциклопедия (rus.). Москва: Большая российская энциклопедия, 2004.
  2. МЕЙЕРХО́ЛЬД Всеволод Эмильевич // Большая советская энциклопедия (rus.): [в 30 т.]. / под ред. А. М. Прохоров 3-е изд. Москва: Советская энциклопедия, 1974. Т. 16. С. 12–13.
  3. Мейерхольд Всеволод Эмильевич // Большая советская энциклопедия (rus.): [в 30 т.]. / под ред. А. М. Прохоров 3-е изд. Москва: Советская энциклопедия, 1969.
  4. Bibliothèque nationale de France BnF identifikatoru (fr.): açıq məlumat platforması. 2011.
  5. Владимир Калязин. "Древо Мейерхольдово". Экран и сцена. 2015-08-14.
  6. Мейерхольд В. Э. Наследие. М.: ОГИ. 1998. 32. ISBN 5-900241-34-3.
  7. Edward Braun. Meyerhold: A Revolution in Theatre https://books.google.de/books?id=JYnaFmCj_QIC&pg=PA5&dq=Alvina+Emil+Meyerhold&hl=en&redir_esc=y#v=onepage&q=Alvina%20Emil%20Meyerhold&f=false Arxiv surəti 10 fevral 2022 tarixindən Wayback Machine saytında
  8. "Воспоминания П. В. Меркурьева о своём деде — В. Э. Мейерхольде". 2011-11-24 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2011-12-30.
  9. НОВАЯ ДРАМА (ТОВАРИЩЕСТВО НОВОЙ ДРАМЫ) | Энциклопедия Кругосвет
  10. Строева, 1973
  11. Станиславский К. C. Собраний сочинений: В 9 т. 1. Моя жизнь в искусстве. М.: Искусство. Комментарии И. Н. Соловьёвой. 1988. 362.
  13. Комиссаржевская, 1965

Xarici keçidlər
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.