Tiqran Məlikovun evi

Əvvəlcə forştadtın qoyuluşunda 1813-cü ildə İslam Səfərli (keçmiş Vorontsov) küçəsinin məhəllələrinə kvadrat forma verilmişdir ki, bu forma da günümüzə kimi saxlanmışdır. Cənubi və Şərqi tərəfdə Həzi Aslanov (keçmiş Krantinnaya) küçəsinə yönəldilmiş məhəllələrin birinə "L" şəkilli səhnə daxil olub. Yaşayış evinin sahəsi qonşu mülkləri ilə əhatə olunduğundan çətin vəziyyət yaranırdı.[3]

Yaşayış binasının sahəsinin çətinliyi ilə bağlı, Bakı şəraitinin üslublu təsnifatı kontekstində layihənin fərdi forması meydana gəlir. Cənub və şərqə çıxan otaqlar, baş pilləkən damın üzərindəki fənər sayəsində bol işıqlanmışdır. Bəzi otaqlar tamamilə qaranlıq idilər, köməkçi otaqlar isə kiçik həyət sahəsindən açıq üslubu dal pilləkənlərlə yüklənmiş, şüşəbənd sisteminə daxil olmuşdurlar.[2]

Binanın Şərq fasadında Məlikovların ailə embleminin həkk olunduğu fronton

Memar, fasadın memarlıq xüsusiyyətlərinə, qotika üslubundan azad və geniş istifadə edərək, xüsusi diqqət yetirmişdir. Hər iki fasad aydın ifadə olunmuş kompozisiya ilə birgə vahid memarlıq üslubunda inkişaf etdirilmişdir.[3]

Üfüqi hissələrə ayrılmış üçmərtəbəli binanın iki yuxarı mərtəbəsində profilli çatma tağlardan istifadəsi Y. Qoslavskinin yaradıcılığında yeni səhifə açır.[1] Bu vacib elementlərin fasadlarında memarlıq və bədii mövqeyi yetərincə enli olan rizalitlərin üzərində, hündür kürsülü birinci mərtəbənin qabarıq göstərilmiş daş hörmələrində və zirzəmi otaqlarının gözə çarpmayan pəncərələrində əyani surətdə nümayiş etdirilir.[3]

Yaşayış mülkünün ensiz hissəsi Şərqə çevrilib və fasad hakim vəziyyət tutan oxla şaquli qülləşəkilli mövqeyə çevrilmişdir, ikinci mərtəbədə qalın kornşteynlərlə möhtəşəm erkerlə və üçüncü mərtəbədə açıq eyvanla bağlanıb. Onun üzərində heraldika bəzəkli sərt fronton yüksəlir.[3]

Ön giriş gözəl profilli çatmatağla ifadə edilmişdir. Fasad bütünlüklə erkerlərlə qotika üsulları, forma və detallarına bağlıdır. Gözəl çəkiliş memarın sevgi və ilhamla öz işlərinə istedadını verən rəssamlıq mahiyyətini meydana çıxarır.[2] Y. Qoslavski yüksək memarlıq mədəniyyəti, layihə üzərində diqqətli işi və tikintidə birbaşa iştirakı ilə seçilir.[6]

Fasadların daşla üzlənməsi və daş detalların pərçimləmə səviyyəsinə çatdırılmış qabarıq bəzəyi, memarın öz tikililərinə olan tələbkarlığı ilə heyran edir. Klassik üsul və formada olan qonşu malikanələri ilə yanaşı Qoslavskinin qotika üslubundakı tkintisi iti şaquli xəttlərlə və çatma tağların həcmli plastikası ilə Bakıda yenilik idi. Memar, fasad kompozisiyasının gözəlliyini memarlığın bərəkətli zəminində əmələ gələn qotik tağların taxçaşəkilli pəncərələrinin sehrini hiss etdirir.[1]

Geniş və əzəmətli cənubi fasad öz yan rizalitləri ilə, mərtəbəarası hissələrlə, çatma tağların zəngin ahəngi ilə şərq fasadının davamıdır. Cənub fasadının kompozisiya ideyası uzaqdan Florensiya saraylarını xatırladır.[1] Şamil Fətullayev qeyd edir ki, Qoslavski binanın fasadlarını Florensiya saraylarının təsiri ilə yaratmışdır.[1] O, qeyd edir ki, Məlikovun evi "palaçço" adına iddia etmir, formada olmasa da, ümumi kompozisiya konsepsiyası ilə İtaliya memarlığının təsiri uzaqdan hiss olunur.[6] Həyət və ön qapının portalı tağların iri formaları ilə, modelləşdirmələrlə bu təsiri xatırladır.[1]

Eyvanların konturu, konstruktiv daş detallar, üçüncü mərtəbənin tağları altına daxil edilən qotik pilyastrlar Bakının o zamankı inkişafı mərhələsində memarlıq sənətinin rolunu təsdiq edir.[6]

Binanın interyerlər bəzək və yapma ilə zəngindir.[3]