Raşidun

Raşidun (ərəb. الراشدون‎) və ya dörd xəlifə — Məhəmmədin ölümündən sonra müsəlman cəmiyyətinə rəhbərlik edən ilk dörd xəlifə. Onlar Əbu Bəkr (632–634), Ömər (634–664), Osman (644–656) və Əlidir (656–661).

Məhəmməd (ortada) və Raşidun xəlifələri Əbu Bəkr, Ömər, Osman və Əlini təsvir edən Osmanlı miniatür rəsmləri. XVI əsr.

Raşidi xilafəti (632–661) adlanan bu xəlifələr hakimiyyəti sünni islamında "doğru yolda" (raşid) hesab edilir, yəni bu, dini baxımdan təqlid edilməli bir modeli (sünnə) təşkil edir.[1]

Tarixi

Məhəmməddən sonra gələn ilk dörd xəlifə Raşidun adlanır. Onlar:[2]

  1. Əbu Bəkr (təq. 573–634)
  2. Ömər ibn Xəttab (təq. 583–644)
  3. Osman ibn Əffan (təq. 573–656)
  4. Əli ibn Əbu Talib (təq. 600–661)

Məhəmmədin varisliyi müsəlman cəmiyyətini parçalayan əsas məsələdir. Müəllif Karl Ernstə görə, sünni islam, ədliyyəsindən asılı olmayaraq, onların varisliklərinin siyasi status-kvonunu qəbul edir, halbuki şiə müsəlmanları ilk üç xəlifənin legitimliyini böyük ölçüdə rədd edir və Məhəmmədin Əlini onun varisi təyin etdiyini iddia edirlər.[2][3]

Zaman qrafiki

Xəlifənin varisliyi mütləq yeni ilin ilk gününə təsadüf etmir.

ƏliOsman ibn ƏffanÖmər ibn XəttabƏbu Bəkr

Həmçinin bax

İstinadlar
  1. Melchert, (2020)
  2. Abbas, (2021. səh. 6)
  3. Ernst, Carl W. Following Muhammad: Rethinking Islam in the contemporary world. University of North Carolina Press. 2003. 169. ISBN 9780807828373.

Əlavə ədəbiyyat

Xarici keçidlər
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.