Quqark faciəsi

Quqark rayonunun Ermənistan SSR xəritəsindəki yeri.

Etnik azərbaycanlı sakinləri tərəfindən Böyük Qarakilsə adlandırılan Quqark rayonu[10] o vaxt SSRİ respublikalarından olan Ermənistan SSR-in rayonlarından biri idi.[11] Bu ərazidə etnik azərbaycanlılar kompakt şəkildə yaşayırdı.[12] SSRİ-nin dağılmasından sonra rayon müstəqil Ermənistan Respublikasının bir hissəsi olmuş, lakin inzibati ərazi vahidi daha sonra ləğv edilmiş və Loru mərzi ilə əvəz edilmişdir.[13]

Kirovabad (indiki Gəncə) şəhərindən baş verən poqromdan sonra erməni qaçqınlar Gürcüstan üzərindən Quqarka köçmüşdür.[14] Bu zaman Ermənistanda etnik ermənilərlə azərbaycanlılar arasında gərginlik yüksəlmişdir, çünki hər iki tərəf qarşı tərəfin hücumundan qorxurdu.[15]

Ermənilərlə azərbaycanlılar arasında etnik qarşıdurma 1988-ci ilin martında başlamışdır. Ermənilər azərbaycanlıların yaşadığı evlərə hücum və talan etmişdir.[16][17] Yerli sovet hakimiyyəti bu dövrdə ermənilərin kütləvi şəkildə azərbaycanlılara qarşı zorakılıq törətdiyini, onları döydüyünü və soyduğunu qeydə almışdır. Ermənilər həm də azərbaycanlı bazar satıcıları döymüş, onların məhsullarını oğurlamışdır.[15]

Ermənistan SSR-də etnik azərbaycanlılara qarşı zorakılıq 1988-ci ilin noyabrında yenidən alovlanmışdır.[18] Hadisələr zamanı öldürülənlərin əsas hissəsi Quqark rayonu da daxil olmaqla ölkənin şimal ərazilərində idi.[19] Yerli ermənilər azərbaycanlıları ələ salmış, onlara hücum etmiş və öldürmüş, o cümlədən evlərini qarət etmişdir. Sovet hakimiyyəti azərbaycanlıların yaşadığı kəndlərə gedən yolları əsgər və polis zabitləri ilə qorumağa çalışsa da, yerli azərbaycanlılar sovet rəsmilərinin müşayiəti ilə tədricən bölgədən qovulmuşdur. Buna baxmayaraq, ermənilər qaçan azərbaycanlıların konvoylarına da hücum etmişdir.[15][20]

O vaxt Ermənistan SSR hökuməti tərəfindən hazırlanan sənədlərə görə, Yaqublu kəndində öldürülən azərbaycanlıların rəsmi sayı 11,[15] Vanadzor şəhərində isə 7 nəfər idi.[12][21]

Azərbaycanlı tarixçi və publisist Arif Yunusun verdiyi məlumata görə, Quqarkda 21 azərbaycanlı öldürülmüşdür.[22] Yunusun tərtib etdiyi siyahı 2008-ci ildə Azərbaycanın Böyük Britaniya səfirliyi tərəfindən yenidən yayımlanmışdır.[23] Erməni jurnalist Mane Papyan Vanadzorda 7 azərbaycanlının öldürüldüyünü, qalanlarının təqib edildiyini və sürgün edildiyini bildirmişdir.[12] Rəsmi Azərbaycan mənbələri 1988-ci ilin martında 100-ə yaxın azərbaycanlının öldürüldüyünü qeyd etmişdir. Bundan başqa, Azərbaycan mənbələri noyabr və dekabr aylarında sadəcə ümumilikdə 87 etnik azərbaycanlının öldüyünü bildirmişdir. Onların 21-i Gözəldərə kəndində, 14-ü Vartana kəndində, 7-si isə Quqarkda baş verən avtobusa silahlı hücum zamanı qeydə alınmışdır.[24]

Rayonun keçmiş kolxoz sədri Stepan Ayvazyan Şaumyan kəndində öldürülən azərbaycanlıların cəsədlərinin kimliyi müəyyən edilə bilməsin deyə yandırıldığını etiraf etmişdir.[21]

Quqark rayonunda azərbaycanlılara qarşı törədilmiş poqrom aktından sonra Ermənistan radiosu Quqarkdakı yerli Kommunist Partiyası katibi və parlament rəhbərinin "siyasi yaxıngörənlik" göstərdiyini, nəticə də sovet hökumətinin onları vəzifələrindən azad etdiyini bildirmişdir.[25] Bunun ardınca qətlləri araşdırmaq üçün Moskva şəhərindən bölgəyə 100-ə yaxın mütəxəssis qrupu göndərilmişdir. SSRİ Baş Prokurorluğu qətllərlə bağlı cinayət işi başlatmışdır. Lakin cinayətkarların kimliyi heç vaxt müəyyən edilməmiş[26] və onlar cəzalandırılmamışdır.[21] Azərbaycanın birinci baş prokuroru İsmət Qayıbov qətllərə görə yalnız dörd nəfərin həbs olunması, hadisələrə kifayət qədər diqqət yetirilməməsinə görə sovet hakimiyyətini tənqid etmişdir.[26] Vanadzorun keçmiş prokuroru Qriqori Şahverdyanın dediyinə görə, cinayətlər kiçik erməni qrupları tərəfindən təşkil edilmişdi.[21] Helsinki Vətəndaş Assambleyasının Azərbaycan Bürosunun rəhbəri Arzu Abdulayeva Azərbaycan ictimaiyyətinin uzun müddət Quqarkdakı hadisələrdən bixəbər olduğunu, dövrün sovet hakimiyyətinin baş verənləri gizlətməsi nəticəsində poqromun şayiələrdən başqa bir şey kimi bilinmədiyini vurğulamışdır.[27]

Poqromdan sonra demək olar ki, Quqarkda yaşayan bütün etnik azərbaycanlılar güclü qış şəraitində, qarlı havada qaçqın düşmüşdür.[26] Qaçan azərbaycanlıların bir çoxu Azərbaycan SSR-ə doğru irəliləyərkən ya donaraq ölmüş, ya itkin düşmüş, ya daha sonra Azərbaycandakı xəstəxanalarda ölmüş, ya da intihar etmişdir.[28] Buna baxmayaraq, 1989-cu ildə əslən Quqarkdan olan bir çox azərbaycanlı mənzillərini satmaq və Spitak zəlzələsindən sonra mənzillərinə dəyən ziyana görə təzminat almaq üçün geri qayıtmışdır. Lakin bütün sövdələşmələr başa çatdıqdan sonra onların hamısı evlərini tərk etmişdir.[21]

Arif Yunusa görə, azərbaycanlılar üçün "Quqark" ermənilər üçün "Sumqayıt" ilə eyni dəyərə sahib olan bir sözə çevrilmişdir.[22] Arzu Abdulayeva Sumqayıt hadisələrinin Guqarkda baş verənlərlə çox oxşar olduğunu bildirmişdi.[27] İsmət Qayıbov "Quqark bölgəsindəki kəndlərin dağıdılması Sumqayıtla müqayisə edilə bilməz" olduğunu vurğulamışdır.[26]

Quqark faciəsi azərbaycanlı yazıçı Seymur Baycanın qamqallı "Quqark" romanının əsas mövzularından biri idi.[29] Roman Bakı hadisələri və Quqark faciəsi zamanı Seymur adlı bir azərbaycanlı kişinin və Anuş adlı bir erməni qadının sevgi hekayəsini əhatə edir. Seymur ermənilərin üzləşdiklərini detallı formada izah etməməklə Azərbaycanda sərt tənqidlərin qarşısını ala bilmişdir. Roman mübahisəli sülh mesajına baxmayaraq, Azərbaycanda ümumiyyətlə müsbət qarşılanmışdır. Buna baxmayaraq, Mikayıl Məmmədov kimi tənqidçilər əsəri Əkrəm Əylislinin "Daş yuxular" romanı ilə müqayisə edərək əsərin yaxşı yazılmadığını və bu səbəbdən də güclü bir mesajının olmadığını bildirmişdir.[30]

• Azərbaycanlıların deportasiyası (1988-1989)