Prabovo Subianto

Prabovo Subianto Cocohadikusumo (ind. Prabowo Subianto Jojohadikusumo; 17 oktyabr 1951, Cakarta) — İndoneziyanın seçilmiş prezidenti, indoneziyalı siyasətçi, iş adamı və İndoneziya ordusunun keçmiş general-leytenantıdır.[1][2] Hazırda müdafiə naziri vəzifəsini icra edir. O, indoneziyalı iqtisadçı Sumitro Cocohadikusumo və Dora Siqarın oğludur. Prabovo 1983-cü ildə mərhum prezident Suhartonun ikinci qızı olan Siti Hediati Haricadi (digər adı Titiek Suharto) ilə evləndi. Bununla belə, cütlük 1998-ci ildə İndoneziyada baş verən şiddətli siyasi böhran fonunda ayrıldı, bu böhranda Prabovo bəzi qalmaqallara səbəb olmaqda günahlandırıldı və daha sonra İordaniyaya sürgünə getdi. O vaxtdan bəri bir daha bir araya gəlmədilər.[3]

Prabovo Subianto
ind. Prabowo Subianto Djojohadikusumo
bayraq
İndoneziya Respublikasının müdafiə naziri
bayraq2
Vəzifədədir
23 oktyabr 2019-cu ildən
ƏvvəlkiRyamizard Ryakudu
bayraq
Qerindra partiyasının sədri
bayraq2
Vəzifədədir
20 sentyabr 2014-cü ildən
ƏvvəlkiSuhardi
bayraq
Ordu Strateji Ehtiyat Komandanlığının komandiri
bayraq2
20 mart 1998 – 22 may 1998
ƏvvəlkiSoeqicono
SonrakıConi Lumintanq
bayraq
Xüsusi Təyinatlı Qüvvələr Komandanlığının general komandiri
bayraq2
1 dekabr 1995 – 20 mart 1998
ƏvvəlkiSubagyo Hadi Siswoyo
SonrakıMuxdi Purvoprancono
Şəxsi məlumatlar
Doğum tarixi 17 oktyabr 1951(1951-10-17) (72 yaş)
Doğum yeri
Vətəndaşlığı İndoneziya İndoneziya
Partiya Qerindra partiyası
Təhsili İndoneziya Hərbi Akademiyası
Fəaliyyəti sahibkar, siyasətçi, hərbi qulluqçu
Atası Sumitro Cocohadikusumo
Anası Dora Mari Siqar
Həyat yoldaşları Titiek Suharto (e.1983; boş.1998)
Uşağı Didit Hediprasetyo Cohohadikusumo
Dini islam
Hərbi xidmət
Xidmət illəri 1974–1998
Mənsubiyyəti İndoneziya ordusu
Qoşun növü Xüsusi Təyinatlı Qüvvələr
Döyüşlər
  • Lotus əməliyyatı
    • Şərq Timorda üsyan
  • Papuada üsyan
    • Mapenduma girov böhranı
Rütbəsi general-leytenant
Təltifləri Xidmətlərə görə ordeni Grand Commander of the Exalted Order of Malacca Royal Order of Sahametrei
İmzanın şəkli
prabowosubianto.info
Vikianbarın loqosu Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Prabovo 1970-ci ildə İndoneziya Hərbi Akademiyasını bitirib və 1998-ci ildə Strateji Ehtiyat Komandanlığına (Kostrad) rəhbərlik təyin olunana qədər əsasən Xüsusi Təyinatlı Qüvvələrdə (Kopassus) xidmət edib. Elə həmin il o, şərəfsizcəsinə ordudan tərxis olundu və sonradan insan hüquqlarının pozulması iddiası ilə ABŞ-yə girişi qadağan edildi. O, sağçı millətçi kimi təsvir edilmişdir.[4][5][6]

2008-ci ilin əvvəlində Fadli Zon da daxil olmaqla Prabovonun yaxın ətrafı Qerindra partiyasını qurdu. 2009-cu il prezident seçkilərində o, Meqavati Sukarnoputrinin namizəd yoldaşı kimi vitse-prezidentliyə namizədliyini irəli sürdü.[7] O, 2014-cü ilin prezident seçkilərində[8] mübarizə apardı və əvvəlcə mübahisə etdiyi Cakarta qubernatoru Coko Vidodoya məğlub oldu.[9] O, 2019-cu ildə prezidentliyə namizəd kimi Sandiaqa Uno ilə və Qerindra, Firavan Ədalət Partiyası (PKS), Milli Mandat Partiyası (PAN), Demokratik Partiya və Berkarya Partiyasının dəstəyi ilə növbəti uğursuz namizədliyini irəli sürdü.[10][11] Nəticəni qəbul etməkdən imtina etməsi tərəfdarlarının Cakartada ölümcül iğtişaşlara səbəb olan etirazların təşkilinə gətirib çıxartdı.[12] Bununla belə, qızğın mübarizədən sonra Prabovo 2019–2024-cü illərdə Müdafiə naziri kimi hökumətin kabinetinə daxil oldu.[13]

10 oktyabr 2021-ci ildə Qerindra partiyası Prabovonu 2024-cü il İndoneziya prezident seçkilərində namizədliyini irəli sürdü.[14] 2022-ci ilin iyununda Prabovo başqa bir siyasətçiyə prezidentliyə namizəd olmaq imkanı vermək istədiyini bildirərək partiyanın namizədliyini ilkin olaraq rədd etdi.[15][16] Təklifdən imtina etməsinə baxmayaraq, Qerindra onun namizədliyini irəli sürməkdə israr etdi.[17] 12 avqust 2022-ci ildə Prabovo 2024-cü il prezident seçkilərində iştirak etmək üçün Qerindranın namizədliyini qəbul etdiyini elan etdi.[18]

İstinadlar
  1. Prasetia, Andhika; Rizqo, Kanavino Ahmad. "Kenalkan Prabowo Jadi Menhan, Jokowi: Beliau Lebih Tahu Tugasnya dari Saya". Detik.com. 23 October 2019. 23 October 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 October 2019.
  2. Soeriaatmadja, Wahyudi. "Indonesian President Jokowi announces new Cabinet". The Straits Times. 23 October 2019. 23 October 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 October 2019.
  3. Bellman, Eric. "Indonesians Turn Gaze to Suharto-Era General". The Wall Street Journal. 3 August 2012. 17 December 2014 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 31 December 2012.
  4. Anwar, Muhammad Choirul. "Sosok Prabowo di Mata Wamenhan: Super Nasionalis!". CNBC Indonesia (indoneziya). 13 July 2020. 2023-01-04 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-03-23.
  5. Topsfield, Jewel. "Prabowo Subianto opens up on Jakarta elections and the 2019 presidency". The Sydney Morning Herald. 8 May 2018. 14 April 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 14 April 2018.
  6. "Jordan to enhance ties with RI", The Jakarta Post, 26 May 2015, 26 March 2019 tarixində arxivləşdirilib, İstifadə tarixi: 26 March 2019
  7. "PDI-P hails Prabowo as Megawati's running mate". The Jakarta Post. 18 January 2012 tarixində orijinalından arxivləşdirilib.
  8. "Prabowo Runs for President". 22 November 2011. 25 November 2011 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 November 2011.
  9. "Jakarta governor Widodo wins Indonesian presidential election". Indonesia News.Net. 20 October 2014 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 July 2014.
  10. "Dihadiri AHY, Prabowo-Sandiaga Uno resmi mendaftar di KPU". BBC News Indonesia (indoneziya). 10 August 2018. 26 August 2018 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 26 August 2018.
  11. Ghaliya, Ghina. "KPU names Jokowi winner of election". The Jakarta Post. 21 May 2019. 21 May 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 May 2019.
  12. Barker, Anne. "Prabowo Subianto's loss in Indonesia's election sparks deadly protests in Jakarta". ABC News. 22 May 2019. 25 May 2019 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 23 May 2019.
  13. "Prabowo jadi menteri pertahanan, pengamat militer: Pandangannya 'berbahaya'". BBC News Indonesia (indoneziya). 2023-12-08 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2023-12-08.
  14. "Sekjen Gerindra: Insyaallah Prabowo Maju Pilpres 2024". detiknews (indoneziya). 2021-10-10. 10 October 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2021-10-10.
  15. Chaterine, Rachel Narda. Meiliana, Diamanty (redaktor ). "Prabowo: Capres Nggak Harus Saya, tapi Kalau Bisa yang Berpengalaman". KOMPAS.com (indoneziya). 2022-06-01. 2022-06-04 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-06-06.
  16. Iqbal, Muhammad. "Blak-blakan Prabowo: Capres 2024 Tidak Harus Saya, Siapa Saja". CNBC Indonesia (indoneziya). 2022-06-01. 2022-06-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-06-06.
  17. "Hanya Prabowo Capres Gerindra". detiknews (indoneziya). 2022-06-05. 2022-06-05 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2022-06-06.
  18. Teresia, Ananda; Lamb, Kate; Suroyo, Gayatri. Kapoor, Kanupriya (redaktor ). "Indonesia defence minister Prabowo accepts party's nomination to run for president". Reuters. 12 August 2022. 2022-10-07 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2024-02-01.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.